Geplaatst

OERLESESTRAAT

Het kerstkaartje lag laat op de avond bij me op de mat. Gericht aan ‘dhr. De Laat’. Het bleek van mijn nieuwe buren te zijn. Ze hadden voor de zekerheid het huisnummer onder hun namen gezet, want zo goed kennen we elkaar nog niet.

Natuurlijk heb ik vervolgens een kerstkaartje in hun brievenbus gestopt, waarbij ik ze ook meteen welkom heette in de buurt. Opgeteld bij de twee gesprekjes die ik met hen heb gehad over de maandenlange verbouwing die hun woning behoefde, is daarmee mijn gemiddeld aantal buurtcontacten van afgelopen jaar duizelingwekkend gestegen.
Tja, de Oerlesestraat. Ik ben er vaak niet, en als ik er wel ben, dan ben ik aan het werk. Daarnaast valt er weinig te netwerken, want het verloop is groot in onze straat. Er staan altijd wel huizen te koop. Onze straat is een typische startersstraat. En starters verhuizen altijd weer naar oorden als de Reeshof. Er worden voortdurend huizen betrokken, verlaten en verbouwd. Uithangborden van makelaars vormen in de straat een route binnen de route. En sommige borden blijven lang hangen. De huizenhandel is momenteel als een stoelendans waarin steeds meer zetels overblijven. Zo zie ik de buurtbewoners, die ik zelden of nooit ontmoet heb, gaan en soms ook komen.
Op weg naar de Albert Heijn, de brievenbus bij het voormalige postkantoor, of onbestemde buitenbuurtse adressen, krijg ik in het voorbijgaan af en toe een flard mee van de huiselijke taferelen in mijn straat. Zoals een stuk triplex achter het gebarsten glas in een voordeur. En dan heel even erbij stilstaan dat deze noodoplossing er al geruime tijd zit. Of schaaltjes kaas en worst op een tafel vanwege een verjaardag. En dan denken dat de mannen, in het voorste gedeelte van de huiskamer, het wel weer over assurantiepapieren zullen hebben.
Het voormalige postkantoor, waar na de sluiting enige tijd een kinderopvang gevestigd was, blijkt inmiddels een regulier woonhuis te zijn. Beide overgangen heb ik niet opgemerkt. Zoals ik destijds evenmin de verdwijning van het gele postzegelautomaatje naast de brievenbus geregistreerd heb. Zo gaat dat.
Een straat evolueert geruisloos als je er zelf woont.