De boom in met Jan Hamming

Een goeie maand geleden had wethouder Jan Hamming voor mij de ladder al tegen de boom gezet. Heel joviaal nodigde hij me uit om samen met hem plaats te nemen in de doofpotboom van oud wethouder Horvers (zie ‘Lindeaap’). Ik bedankte toen voor deze eer en publiciteit, maar heb nu spijt als haren op mijn hoofd, ja als bladeren aan een esdoorn.

Die arme Jan. Hij had zó graag met mij de boom in gewild. Hij krijgt er nu nota bene nachtmerries van! Pas droomde hij dat hij niet voor de grap met mij burgerlijk boomverzet pleegde, maar dat er bloedserieus échte actievoerders in een boom zaten!
En het akelig wakker worden uit die nachtmerrie kwam allemaal nog in de krant ook.
Met alle imagogevolgen van dien. Nee, dit kan zo niet langer. Beste Jan, wij gaan samen de boom in, samen op de voorpagina van het Brabants Dagblad.

Maar welke boom kiezen we? Welke boom gaat straks als ‘Jan Hammingboom’ de geschiedenis in? Op de voor de hand liggende Vijfsprong is de ontmoetingsboom net gekapt zoals je weet. Maar niet langer getreurd Jan. Na vijf komt zes. Dus op naar de Zessprong. Daar is niet voor één boom een kapvergunning afgegeven, maar voor de complete groene zichtlocatie: een haagbeukbosje, historische heg, tientallen bomen en struiken, waaronder Tilburgs oudste sleedoorn. Namens groene specht, bonte vliegenvanger, boerenzwaluw, buizerd, keep, appelvink, mollen konijnen enzovoort heb ik nadrukkelijk bezwaar gemaakt. Maar de belanghebbende fauna werd voor de hoorzitting niet eens uitgenodigd, laat staan ikzelf als vertegenwoordiger. Extra reden dus voor boomtopoverleg in het toekomstige burgemeester Hammingbos. Hoogst noodzakelijk. Want wat beweerde de gemeente zelfs! Er zou hier helemaal geen sprake zijn van groene cultuurhistorie, waardevolle stadsnatuur of daarvoor belangrijke corridors en structuren. Want die waarde is nooit ergens door de gemeente opgetekend, zo was de argumentatie.

Beste Jan, laat mij je dan in die boom uit de doeken doen hoe het dus zó ver zelfs heeft kunnen komen; hoe inventarisatie en registratie al jaren gewoon wordt gesaboteerd; wat er kennelijk werd gedaan met mijn stadsnatuurboek met als eerste foto de Bokhamer; hoe gegevens worden genegeerd, geschrapt of weggemoffeld. Ergens diep verborgen is op het gemeentehuis vast nog wel te vinden dat het hier gaat om wat vroeger speciaal werd onderscheiden en gewaardeerd als ‘De Groene Long’. En welk percentage mocht daarvan slechts bebouwd worden? Hoeveel bebouwing moet er dus eigenlijk juist vervangen worden door groen? Of hebben jouw ambtenaren als dieven in de nacht dit soort gegevens allemaal verdonkeremaand? Is het gemeentehuis geïnfiltreerd door een criminele T-bende? En dus is ook nergens meer te vinden dat na de moskee nadrukkelijk werd beloofd dat daarna de Bokhamer verder ongemoeid en onaangetast zou blijven? Ja, er gebeuren tegenwoordig dingen die het daglicht niet kunnen verdragen. Zo was er ook beloofd dat de bewust gepasseerde Adviescommissie Stedelijk Groen over dit soort plannen geraadpleegd zou worden toch?

Het is een toestand Jan. Als ik jou was peinsde ik er niet over om die boom nog ooit te verruilen voor het gemeentehuis. Waarom niet van wethouder promoveren tot eerste burgemeester van ‘Boomhuttonia"? Neem in elk geval hangmat en slaapzak mee.
Anders wordt het daar misschien ook weer een nachtmerrie.

(Eerder rondom Bokhamer en ‘Groene Long’: ‘De feiten‘, ‘Gemeenteverantwoordelijkheid‘, ‘Salami‘ en reactie drie bij ‘De Vijfsprong‘.