REÜNIE

De man, die zich bij de treintaxistandplaats bij mij voegde, stond haaks op de omgeving. Hij droeg een Brits aandoend geruit regenhoedje, een gekreukte regenjas, een donkerblauwe smoking met een grote rode vrijgezellenstrik, en een chronisch afzakkende bril, waarvan de vierkantige glazen ongeveer de helft van zijn wangen bedekten. Onder het regenhoedje staken half lange plukken peper- en zoutkleurig haar uit, die met de heggenschaar bijgeknipt leken te zijn.
Hij leek zo weggelopen uit een BBC-comedy uit de vroege jaren zeventig. Toen ik met hem in gesprek raakte, kwamen er echter Tilburgs lijkende woorden uit, die evenwel niet Tilburgs klonken. Hij kwam dan ook uit Den Bosch.
Hij moest naar de Voltage in de Groenstraat.
Of, zoals hij het uitsprak, ‘de Voltaaaoooozzzzje’.
Daar was een reünie van de HTS waar hij vroeger les had gegeven. Ik vroeg of die HTS nog bestond.
,,Neu, da hiet nou ammól hogeschool, hè."
Omdat zijn route op de mijne lag, konden we ons gesprek nog voortzetten in de treintaxi. De chauffeur mokte wat over de op handen zijnde bezuinigingen van de NS, waar de treintaxi hoogstwaarschijnlijk de dupe ging worden. Het gesprek kwam op de deeltaxi, waar de chauffeur ook regelmatig diensten voor reed.
De man met het regenhoedje kende geen deeltaxi. Wel een vorm van seniorenvervoer met een strippenkaart, speciaal voor mensen in de leeftijdscategorie 60+.
,,Jao, en ik ben nou zeuventig, dus dan valde vort in iedere categorie, hè."
We arriveerden bij de Voltage. De man stapte uit, rammelde enige tijd vergeefs aan de linkerdeur, en maakte daarna met meer succes de rechterdeur open. In zijn kielzog glipten twee jeugdige bezoekers mee, die hem niet leken te herkennen. Maar binnen zou hij wellicht voor even iets terugvinden van het tijdperk waar hij bij hoorde. Al klopte de omgeving nog steeds niet.