Tilburg transformeert (2)

Hoe Tilburg transformeert zullen we de komende jaren vooral te zien krijgen in het Piushavengebied. Zaterdag opende wethouder Hamming zelfs een speciaal aan de plannen gewijde tentoonstelling van het CAST. Maar ook zo’n tentoonstelling toont dan juist weer niet de feitelijke transformatie, de geplande kaalslag in de nu nog openbare, groene ruimte. Wat dat betreft gaf zaterdag wel een speciaal door bewoners georganiseerde wandeling duidelijke informatie. Maar daar zie je dan weer niets van in het mee transformerende Brabants Dagblad.

In de wijk Jeruzalem wil men de brede en nu nog natuurlijke oever van het Wilhelminakanaal vervangen door flatgebouwen tot aan en in het water, zo werd aan zo’n veertig deelnemers uitgelegd. Ook aan de Armhoefse kant zou straks een hoge flat moeten zorgen voor een scherpe grens ineens tussen stad en platteland. Dergelijke plannen hebben voor de hele stadsnatuur daarachter grote gevolgen, zo weten we onder andere van het Leijpark. Na de bouw van het nieuwe ziekenhuis en de zwarte woontorens zijn daar allerlei trekvogels nooit meer waargenomen. Dus was ik blij dat de organisatoren mij ook hadden gevraagd om de consequenties van de bouwplannen toe te lichten. "Trekvogels die nu nog vanuit Moerenburg via het groen langs het Piuskanaal de stad ingaan zullen worden afgeschrikt en niet meer in de stad komen", zo legde ik uit.

Vervolgens gaf ik snel het woord aan de natuur zelf. Alsof die speciaal wilde laten zien wat ik bedoelde. "Koperwieken", "vinken". "spreeuwen", zo kon ik iedereen wijzen op troepen vogels die precies het Piuskanaal volgden en via die route de stad introkken. En tijdens de uitleg van andere sprekers zag menigeen nog kneuen, kwikstaarten, sperwer en aalscholvers die zich nu nog via deze groene baan door de stad lieten leiden. Om deze totale groene corridor en zijn betekenis voor onder andere trekvogels ging het bij de bezwaren van de Adviescommissie Stedelijk Groen. Ongelooflijk dat een krant dit dan reduceert tot een paar eiken.

Rond speeltuin "De Holle Boom" hadden de bewoners ook nauwkeurig de groengevolgen aangegeven. Bij de struiken stonden allemaal kruizen en op de bomen zag ik overal een grote ‘T’, maar dan in contexten als ‘Treurig’ en ‘T slaat toe’. Zelfs de naamgever van de speeltuin zou moeten verdwijnen: de holle lindeboom. Samen met nog vier andere lindebomen die hier nog herinneren aan een oude weg en een oude boerderij. Deze karakteristieke Tilburgse cultuurhistorie is niet voor niets speciaal beschreven en in beeld gebracht in het boek ‘Piushaven levende have’. Het zijn bomen van meer dan honderd jaar oud. Maar de gemeente heeft ze nog altijd niet geïnventariseerd en geregistreerd als monumentale bomen (en dat vooral ook andere mensen niet laten doen, zo heb ik persoonlijk mogen ervaren). Dus kunnen ze straks probleemloos worden gekapt. Net als de berken, moeraseiken schietwilgen, boswilgen, katwilg, kronkelwilg, iep, haagbeuk, spar, moseik, notenboom en de hele groene variatie aan struiken. Daarnaast verdwijnen uit het boek ‘Piushaven levende have’ nog drie complete hoofdstukken, ofwel vijfendertig pagina’s, met alle daarin beschreven planten en dieren. Ongelooflijk dat het Brabants Dagblad dit reduceert tot "vijf eiken". En hoe is het mogelijk dat ze zelfs na dat buurtinitiatief die absurde beeldvorming niet hebben gecorrigeerd! De redacteuren hebben daar kennelijk geen plank voor hun kop, maar complete eiken. Ongelofelijk zoals Tilburg transformeert: van vrije pers naar reclameblad, van ‘waakhond van de democratie’ naar spreekbuis van de T-dictatuur.