Tilburgse mall via referendum!?

Hebben we dit in Tilburg ooit meegemaakt? Er dreigt zich in de gemeenteraad voor iets een meerderheid af te tekenen, en onmiddellijk wordt besloten tot een referendum! Heeft de bevolking zich zo mogen uitspreken over Fuji, de Cityring, de T-campagne, het kappen van de Vrijheidsboom? Waarom in dit geval wél?
En wie gaat dat referendum organiseren, en hoe? Wordt dat overgelaten aan het Brabants Dagblad en de projectontwikkelaar? Niet alleen de gemeenteraad, maar de hele bevolking moet nu dus kennis kunnen nemen van de belangen die hier in het geding zijn. Is de gemeente in staat dat te organiseren?

Je zou haast denken dat er in Tilburg een mall moet komen, zo zei ik vóór er nog maar iets van de plannen bekend was gemaakt. Ik vond het verdacht hoe exTreem er in Tilburg een cultuur werd gepropageerd van materialisme, winkelen en shoppen; en hoe tegelijk ook het begrip ‘mall’ werd gepropageerd. Om die reden bewaarde ik zelfs zo’n redactionele pagina met mall-reclame (zie ‘Het stond al in de krant’).

En daarna werd het nog zotter. In combinatie met mall-reclame werden andere geluiden nog meer verzwegen. We kregen mall-reclame in de vorm van ogenschijnlijk neutrale gemeentevoorlichting via onder andere T-magazine. En we kregen hele pagina’s met mall-reclame in de vorm van gewone redactionele artikelen in het Brabants Dagblad. Meteen zelfs bij het bekend maken van de plannen voor een referendum zagen we vandaag in het Brabants Dagblad weer de boodschappentasjes in de kleuren van het logo van T-2009. Ja, wie wil dan niet naast "bloedbad op Finse school" het enige kleurige en vrolijke op die pagina, het daaronder in witte letters en met extra brede ‘m’ geschreven "mall in tilburg"? En zo zal de mall-reclame nu nog wel even doorgaan. En uiteindelijk moet dan bij de bevolking het resultaat van de campagne worden geoogst via een referendum?

Een immense taak om zo’n referendum eerlijk te laten verlopen. "Tilburg kan dit niet aan", zo zei in het Milieucafé Theo Beckers (Telos) over de mall. En dat zou je alleen al van het geplande referendum nu kunnen zeggen. Op de een of andere manier zal de hele bevolking nu toch de tot dusver verzwegen informatie moeten krijgen. Op de een of andere manier zal ook aan iedereen moeten worden uitgelegd dat ze al jaren in plaats van tweezijdige informatie eenzijdige reclame te zien en te horen kregen. En wie vertelt dat dit zelfs gebeurde via methodes die officieel nog steeds worden beschouwd als ontoelaatbaar? Omtrent die methodes hadden we vroeger ook de gewoonte dat die praktijken dan toch later op zijn minst op enigszins vergelijkbare schaal openbaar werden gemaakt. Wie gaat daarvoor zorgen? Het is bepaald niet onbelangrijk. Zeker niet als de met ontoelaatbaar geachte reclamemethodes bestookte bevolking in het kader van een referendum zo’n belangrijke beslissing moet nemen.