De mens heeft een voortdurende neiging het onbedwingbare te bedwingen. De wereldgeschiedenis reikt ons vele argumenten die deze theorie staven. Neem bijvoorbeeld, om bij de actualiteit te blijven, het bedwingen van de K2. De K2 is de op een na hoogste berg ter wereld en wordt gezien als de moeilijkst beklimbare.
Nu ligt het in de aard van de meeste levende wezens om het onbedwingbare niet te trotseren. De mens is daarop echter een grote uitzondering. De mens heeft immers, mijns inziens, het woord ‘onbedwingbaar’ uitgevonden. Vanuit haar arrogante vooronderstelling dat, voor de mens, alles bedwongen moet kunnen worden, ontstond de term waarin de uitdaging voor de avonturier die het onbedwingbare wil bedwingen al verscholen ligt.
Het Belgische dagblad DeMorgen benoemt dit streven om te bedwingen in de titel van een artikel van 3 augustus j.l. perfect. Zij noemt de K2 ‘de heilige graal onder de bergen’. Daarmee verwijst ze naar een mythe in het christendom, die we voor het eerst tegenkomen in de twaalfde eeuw. Een mythe die ik moeiteloos in dezelfde lijn plaats als het bedwingen van de K2, omdat het, bij wijze van spreken, een onvindbare schat is geworden. Er is in retrospect geen enkele reden om aan te nemen dat er een heilige graal is geweest, maar de mens is gestart met het doorgronden van het geheim achter die graal en is overtuigt tot die kern, die waarschijnlijk niet eens bestaat, te komen. Dat is, voor de lezers onder ons, precies waar de theorie achter de Da Vinci Code vandaan komt: het bedwingen of temmen van het ontembare.
De rust rondom de K2 is weer teruggekeerd. De Nederlanders, die ervoor zorgden dat de berg in Nederland zo expliciet in het nieuws kwam, laten zich in het ziekenhuis nog verzorgen. Van de klimmers die hen voorgingen haalden zo’n 280 klimmers de top. Tenminste 75 mensen vonden er de dood. De percentages pleiten tegen de tocht, maar wij zijn mensen; we blijven klimmen. Voor ons is immers niks onbedwingbaar.
Roel van Rijswijk