"Kies het lekkerste brood. U kunt kiezen uit kiezelstenen, bakstenen, kalksteen, graniet, en beton". Dit zou een wel heel krankzinnige manier zijn van stenen promoten. Toch propageerde ‘Moderne Industriestad’ zo steen, staal en moderne architectuur onder het mom van "Kies uw favoriete park". Niet voor niets kregen we daarna Nationale Parkendag (dit jaar 25 mei). Maar Tilburg geeft daar jaarlijks toch een bijzondere invulling aan.
In 2006 raakte ik meteen intensief betrokken bij die Parkendag. Alle aandacht zou naar Moerenburg gaan en aan mij werd gevraagd om voor het boek ‘De Tao van Moerenburg’ een speelse beschrijving te maken van de Moerenburgse natuur. Op het laatste moment echter verschoof het ‘Tilburgse Parkencomité’ de aandacht ineens naar de Oude Warande.
Dáárover kwam ineens een boekje, maar dan met een heel andere groeninhoud. Geen informatie over natuur of bomen, maar wegbereiding in feite voor moderne architectuur midden in dit aandachtspark van het laatste uur. Het ergste was dat er op dat boekje dan ook nog was gezet: "met dank aan Henk Kuiper".
In 2007 zou het met het Wilhelminapark allemaal beter gaan. Via Stichting Stadsbomen werd ik betrokken zelfs bij een filmpje over het park. Maar behalve aan mijzelf en nog wat gefilmde personen is dat filmpje verder aan niemand ooit vertoond. Nee, de parkaandacht moest weer duidelijk naar heel andere zaken. Er kwam een brochure ("met dank aan Stichting Stadsbomen") met daarin zelfs helemaal niets van de informatie in de eerder uitgebrachte Wilhelminaparkfolder van Stichting Stadsbomen. Zelfs geen verwijzing daarnaar. Precies zoals Stichting Stadsbomen het jaar daarvoor in de T-brochure ‘Oude Warande’ niets terugzag van de informatie in hun eerdere folder ‘Oude Warande’. Een tentoonstelling in het Wilhelminapark (eveneens "met dank aan Stichting Stadsbomen"!) demonstreerde maandenlang nog eens extra dat je in een park vooral niet de aandacht dient te richten op natuur, struiken of stadsbomen.
Maar nu dan 2008. Nu zou het toch echt allemaal goed komen. Dit jaar zou de aandacht naar het Quirijnstokpark gaan. Met onder andere rondleidingen door Henk Kuiper. Op 14 mei lag de officiële uitnodiging in mijn bus en daarin las ik dat ik mij vóór 13 mei moest aanmelden voor de diverse activiteiten. En wat las ik allemaal nog meer! Als om "13.00 uur" mijn rondleiding start, dan is blijkbaar tegelijkertijd om "13.00 uur" (maar dan met vette letters) de officiële opening van het nieuwe park Quirijnboulevard. Vanuit het Quirijnstokpark rijden daar dan zelfs speciale fietstaxi’s naar toe. Want in het nieuwe park ‘Quirijnboulevard’, dáár moet u zijn. En op tijd, want, zo lees ik: "Vanaf 13.30 uur zijn daar 25 picknickmanden voor vier personen af te halen".
Maar die Quirijnboulevard, wat is dat voor een ‘park’? Het is openbare ruimte waarvoor een park juist is verwoest en gekapt (zie fotoserie met foto’s van vóór en na groeningrepen).
Het was een belangrijke corridor voor stadsnatuur (zie ‘Tilburg daar leeft meer dan je denkt’), maar die werd daarna met grof groengeweld omgebouwd tot zichtlocatie naar nieuwe appartementen. Honderden bomen en struiken werden hier gerooid, de stadsvos, appelvinken, tuinfluiters, groene spechten enzovoort juist allemaal weggejaagd. Hutbomen ("het blijft een park waar kinderen boomhutten kunnen bouwen") werden met hut en al gekapt (zie fotoserie). Van de bijzondere groene cultuurhistorie (zogenaamd "allemaal al geïnventariseerd") bleef weinig over in deze voormalige ecologische verbindingszone. Voor de meeste bomen was niet eens een kapvergunning, maar volgens een bijgeplaatst bordje was er slechts sprake van "maaien" (zie ook ‘Nieuwe Tilburgse taal’). Tegen de vlakte gingen zelfs bomen van 150 jaar oud. Ten behoeve van zicht op architectuur en agressieve promotie van nieuwe appartementen die werden verkocht met termen als "wonen in het groen" en vlindernamen als "citroentje", "dagpauwoog" en ‘koningspage".
Ja, wat las ik zelfs in de uitnodiging voor deze Parkendag: "Er zijn makelaars aanwezig met een informatiestand voor eventuele vragen over nieuwbouwkoopwoningen". En het enige specifieke natuurelement in de uitnodiging: "parkappartement Koningspage".
En straks staat er dan zeker ook nog in de krant: "met dank aan Henk Kuiper". Het is jammer van de door mij al verzamelde waterbeestjes (zie rondom T water) en mijn verdere moeite en voorbereidingen al, maar sorry. Ik doe bij nader inzien toch niet mee aan deze Tilburgse versie van Parkendag. Voor de derde keer maak ik nu mee dat er op het laatste moment een totaal andere invulling aan wordt gegeven, de organisatie een totaal andere agenda blijkt te hebben.
Reacties
3 reacties op “Parkendag in Tilburg”
Toen ik gevraagd werd om mee te doen met de Parkendag-editie Quirijnstokpark, uitte ik meteen mijn twijfels. "Wordt dat dan in werkelijkheid geen promotie van de vervanging van groen door steen in het Quirijnstoktrac
CULTUURCRISIS IN TILBURG (5)
ontwortelde samenleving in greep van grootkapitaal
Volgens de Duitse filosoof Safranski zou je kunnen zeggen dat er in vroegere tijden sprake was van drie grootheden: God, de natuur en de mens. In eerste instantie verdween God. Toen bleven de natuur en de mens over. Maar inmiddels begint de natuur meer en meer onze sporen te dragen. Overal heerst de mens, wat een gevoel van verveling veroorzaakt.
Met 'esthetische' middelen tracht de burger die verveling te ontlopen. Hij vliegt de halve wereld rond op zoek naar avontuur en vermaak, spaart kosten noch moeite om zijn huis te verfraaien en van alle denkbare luxe te voorzien en brengt een steeds groter deel van zijn vrije tijd door met televisie kijken en winkelen.
Een nieuw 'Heimat-gevoel'
Terwijl half Tilburg op de schop gaat en de burger steeds meer vervreemdt van zijn wortels, cre
Hallo Henk,
Ik plaats maar even een reactie, hoewel er natuurlijk geen woorden voor zijn. Maar dan staat de column tenminste bij de reacties. Ik vond het een stuk prettiger toen je je eigen riedeltje had hiero als best gelezen schrijver. Dat was een stuk makkelijker (?)….
Jammer dus.
groeten,
Theo