Geen Tilburger zou het in zijn hoofd halen het paleis-raadhuis te slopen. Zelfs tijdens het bewind van ‘Cees de Sloper’ bleef dit gebouw overeind toen verder de hele omgeving tegen de vlakte ging. Toch werd de monumentale, groene kunst van de paleistuin als volkomen vanzelfsprekend vervangen door de betonblokken van Beljon (fontein en bushokjes). Dát was pas kunst, zo werd ik als kind in een gevoel gebracht van ‘de wereld is krankzinnig geworden’. Maar tot mijn eigen verrassing ben ik later Beljons betonkunst juist buitengewoon gaan waarderen.
Bij nader inzien vallen Beljons bushokjes onder de meest geslaagde kunst in Tilburgs openbare ruimte. Automatisch raak ik in een vrolijke stemming als ik er aan voorbij fiets. Komt dat doordat die betonblokken toch speels van vorm zijn en speels gestapeld? Maken ze zo ondanks hun massiviteit toch een sierlijke indruk? Of is het de ‘regenpijp’ in de vorm van een ketting, waar het afgevoerde regenwater van het dak niet dóórheen, maar ómheen stroomt? Verrassend is ook hoe zulke op zich kille steenblokken toch zoveel beschutting geven. Dat bleef natuurlijk bij alles het hoofddoel van het kunstobject: wie op de bus stond te wachten moest zich in het kunstwerk veilig en behaaglijk voelen. Vooral vanuit die optiek valt op dat het kunstwerk er al jaren geschandaliseerd bij staat. De zo fraai vormgegeven bankjes zijn door vandalen gesloopt. Zelfs het tocht en wind werende plexiglas tussen het dikke beton is helemaal verdwenen. En die ranke dunne kunstglasplaten vormden juist zo’n schitterend contrast met de dikke betonblokken. Meesterlijk was dat. Maar nee alles weg, gesloopt! Alsof je uit een geschilderd familieportret zomaar alle vrouwen wegwist. Alsof je een boom reduceert tot alleen de stam en de dikste takken! Pal voor het gemeentehuis heeft Tilburg een kunstwerk dat op de eerste plaats uitdrukking geeft aan vandalisme! En het ergste is dat de gemeente niets herstelt, het kunstwerk in die geschandaliseerde vorm gewoon zo laat staan. Schandalig. KORT, kunstminnend Tilburg, actie graag. Ten behoeve van de Cityring wordt de hele omgeving nu gereconstrueerd. Een mooie gelegenheid om die verminkte bushokjes weer in hun oorspronkelijke staat te herstellen.
Reacties
3 reacties op “Geen bushokjes maar Kunst!”
@ Henk: "Maar tot mijn eigen verrassing ben ik later Beljons betonkunst juist buitengewoon gaan waarderen"
Die Henk, toch. Ga je ons voor nog meer verrassingen stellen? Zwarte woonblokken in oude linten… ga je die ook waarderen? Een betonnen Paleistuin. Ook mooi? Meer beton in de Spoorzone? Meer bebouwing in parken? Roest in Springer-parken. Ook mooi? Gewoon een kwestie van tijd?
Beste Arjen. Mijn laatste stukje van 7 april zal voor jou hopenlijk mijn bijzondere waardering voor Beljons betonkunst iets begrijpelijker en duidelijker maken.
Volgens mij is mijn eerste herinnering aan jou Henk verbonden met dit bushokje. Kan dat of vergis ik me vreselijk?