Geplaatst

VREEDE

Natuurlijk wilde ik naar de MustSeebioscoop. Al was het maar voor de nieuwigheid. Ik was dan ook ruim voor aanvang van de film al naar binnen gegaan, teneinde het interieur eens goed in mij op te nemen.
Tijdens mijn verkenning van het gebouw werd ik echter algauw aangetrokken tot het raam op de eerste etage, dat een riant uitzicht op de overburen bood. Of, exacter gezegd, de daken van de overburen.
Vooral het dak van het pand naast Chico´s bood een opvallend panorama. Het dak was geheel bemost. Tussen het mos ontwaarde ik onder anderen een colablikje, en iets dat nog het meest aan een roestig vogelkooitje deed denken. Ook belendende daken waren bezaaid met afgedankte gebruiksvoorwerpen. Zo herbergde het dak naast het mosdak de restanten van een geel hekje dat ook een rekje zou kunnen zijn, en allerlei losse planken. In een pand achter Chico´s lagen eveneens planken, tuinstoelen en een incomplete ladder.
Hoe meer daken ik spotte, hoe meer gribus ik aanschouwde. Stapels wrakhout, bladderende aanbouw, verkleurde terrasstoelen en roestige tuinstoelen lagen, zogenaamd vergeten, weg te kwijnen op een open luchtzolder die de Tuinstraat en de Heuvelstraat bestreek.
Naast mij stond een bejaard echtpaar hoofdschuddend mee te kijken, en te mompelen wat een teringzooi het allemaal wel niet was. Welwillend hadden ze de nieuwbouw betreden, en vervolgens had diezelfde nieuwbouw hen een blik gegund op de ouwe troep aan de overkant, waarmee de verworvenheden van de moderne tijd toch weer leidden tot narrige bespiegelingen over de totale verloedering.
Zelf werd ik ook niet vrolijk van de aanblik, al moest ik wel even glimlachen om het carnavalsbeeld dat op het dak van Café UIT bleek te liggen. De aanwezigheid van deze afgedankte gevelpop, die nog het meest van een groen ruimtewezen weg had, gaf de onoverdekte opslagplaats de allure van een vervallen pretpark.
Het ís eigenlijk ook een extra attractie, die de MustSee-bezoekers er gratis bij krijgen.
De jarenlang aan het oog onttrokken opslag is plotseling voor iedereen zichtbaar, als een geheim dat zich openbaart. Een geheim met een boodschap bovendien. Een boodschap over
de betrekkelijkheid van herbestemming.