Toeval

"Ik zet de tekst wel op Internet", zo beloofde ik na de Commissievergadering over de nota en reactienota Tilburg boomT. Op die nota had ik uitvoerig commentaar geschreven naar de gemeente en gisterenavond heb ik daarover in de raadsvergadering toch nog ingesproken, al hadden we daarvoor veel te weinig voorbereidingstijd (zie ‘Er valt niet te bomen met de gemeente’). Hierbij de uitgesproken tekst. Spreektaal dus, waarbij u zelf de intonatie moet bedenken en vooral ook de folders, boeken en foto’s die ik onderwijl ter illustratie liet zien.

……. De veertien inspraakreacties gebundeld in deze reactienota hebben keurig een aanhef, afzender en ondertekening. Alleen één inspraakreactie niet. Met kleine lettertjes heeft een ambtenaar daar nog boven geschreven: "Henk Kuipers". Mijn eerste en laatste bladzijdes, plus de derde bladzij zijn blijkbaar per ongeluk meteen in de prullenbak gevallen. Toeval natuurlijk, maar al dat toeval toch steeds.

Toen ik in 1991 aanbood voor Tilburg een soort ‘boomwaardenzoneringsboek’ te schrijven werd toevallig mijn bomenwerk plus dit boek voor de gemeente Utrecht gewoon een verzinsel genoemd. Ja, toevallig was de campagne: "Tilburg? Afkomstig van Tilia Lindeboom? Nee, Moderne Industriestad!" En na dit boek (mijn Lindeboomboek) rond wat ik "levend verleden" noemde, kwam toevallig de gemeente met dít als "levend verleden" (‘Stad met een levend verleden’). Bij de totstandkoming van dit boek werd zelfs de aanvankelijke auteur aan de kant gezet en uit zijn tekst alles over de Lindeboom geschrapt. En ook zo toevallig: die ene weggevallen noot achter in dat boek. Laat dat nou net een verdwenen literatuurverwijzing zijn bij terloops nog ergens genoemde betalingen voor de Lindeboom, exact vermeld in d i t boek. En aan al dat toeval komt maar geen eind.

Om bomen nog normaal in de aandacht te krijgen kwam Stichting Stadsbomen met folders over het Wilhelminapark, de Oude Warande. En wat een toeval toch weer: de gemeente kwam over Wilhelminapark en Oude Warande ineens met eigen T-brochures . Met de kennelijke boodschap: zelfs aangaande een bos of een bomenpark hebben we het niet over bomen.
Dit boek (Lindeboomboek) begint en eindigt met trots overeind weer het zo betekenisvolle TIL. Prompt werd toen de aandacht verlegd naar alleen nog de T. Die T dat is de T van Toeval!
En toevallig prijkt die T nu zelfs in de titel van een bomennota die toevallig de term "overlastgevende boom" introduceert. En welke boom is dat toevallig? De lindeboom! Is dit een nota of onderdeel nog steeds van een campagne?

Waarom wel de lasten van bomen nader uitwerken en niet de lusten? Waarom geen enkele invulling verder aan de prachtige inleiding? Waarom geen positieve insteek verder? Stichting Stadsbomen probeert weliswaar van alles wat betreft positieve voorlichting (boeken, publicaties, folders), maar dat krijgt in de huidige campagneomstandigheden nauwelijks aandacht. Dus is het nog duidelijker dat hier een verantwoordelijkheid ook voor de gemeente ligt. Maar op mijn belangrijkste vragen daarover wordt niet eens gereageerd. Of ik lees: "dit valt buiten het kader van de nota". Zelfs het voorkómen van overlast naar de bomen zelf.
En waar de gemeente wel nader op zaken ingaat wordt een rad voor de ogen gedraaid, klopt het niet. De gemeente beweert bijvoorbeeld dat ze veel meer bomen plant dan kapt.
"Is de clou niet dat kleine bomen bij planten worden geteld en bij kappen niet", vraag ik dan. "Nee, dat is niet de clou", aldus de gemeente. Alsof ik zomaar wat roep. Maar ik heb het met eigen ogen gezien. Duizenden bomen verdwijnen zomaar, maar dat heet dan "maaien" (foto). Maar nog veel kleinere boompjes planten en na verdroging weer herplanten in het Noorderbos, dat wordt wél meegeteld. En straks worden we dus met nog grotere cijfers gefopt.

En dan straks al die boomwaardenzoneringskaartaanpassingsproblemendiscussienota’s.
En hoe vaak wordt er als serieus beleidsinstrument geschermd met "Gemeentelijke Lijst Monumentale Bomen"? U, als raad heeft gezegd, bij de inventarisatie Stichting Stadsbomen betrekken. Het eerste wat ik vervolgens te horen kreeg was: niet bemoeien met de openbare bomen. En aangaande de particuliere bomen bij voorbaat allerlei uitzonderingen, restricties, aantalbeperkingen en vervolgens een gemeente die het allemaal zelf nog eens over doet, cultuurhistorie in de praktijk niet erkent en zo’n zeventig procent van de bomen weer schrapt. Er werd zelfs iemand nog ingeschakeld die zich liet betalen om te verklaren dat zo’n 20 door mij geïnventariseerde bomen aan de Bisschop Zwijsenstraat maar het beste meteen gekapt konden worden. En tot bij de rechter verklaarde de gemeente: "Dát is de deskundige. Het werk van Henk Kuiper, dat moeten we allemaal overdoen, die kan echt niet als deskundig worden beschouwd. Inmiddels zijn er voor de betreffende parkplek – hoe toevallig toch weer – plannen voor een ondergrondse parkeergarage. Niet het park eren, maar parkeren!

Ik had een paar weken geleden een bomenlezing in en over Tilburg West. Het publiek zag bomen die nog herinnerden aan vroegere paden, wegen, houtwallen, zandverstuivingen, heidevelden, waterlopen, café’s, boerderijen, boomgaarden, leemwinning, een oude steenfabriek, een noodkerk, dierentuin enzovoort. Na afloop vroeg iemand: "zijn deze bomen nu als monumentaal geregistreerd bij de gemeente"? Van al die bomen was er dat niet één. Toch durft de gemeente rustig te schrijven: "op deze lijst staan alle monumentale bomen die binnen de gemeentegrenzen staan".

Zelfs de oudste bomen van Tilburg kunnen straks zonder kapvergunning gekapt worden. Niet geregistreerd als monumentaal en geen kapvergunning voor nodig. Bijvoorbeeld meerstammige relicten van oude beukenheggen in Udenhout, oude houtwallen en oud hakhout nog langs de Leij en in het Groenewoud, eeuwenoude eiken in de Drunense Duinen, ja, zelfs de doorgroei van de Tilburgse Lindeboom.

Voor eerdere reacties hier op die bomennota:

Tilburg boomT (1)
Tilburg boomT (2)
Tilburg boomT (3)
Tilburg boomT (4)
Videofilmpje Milieucafé

Voor eerdere en latere stukjes per onderwerp zie weblogoverzicht.