Geplaatst

Lef bij Communicatieclub Bourgondië

Een van de slimste trucs in de reclame is wel de vervanging van het woord ‘reclame’ door ‘communicatie’. Reclamemakers in onze regio zijn bijvoorbeeld verenigd in "Communicatieclub Bourgondië". Voorheen luidde de naam "Persclub Bourgondië", maar zo illustreert ook die naamsverandering: in Tilburg is tussen pers en reclamewereld geen onderscheid meer. En ook dit jaar was de Tilburgse burgemeester kennelijk weer verplicht om in dit gezelschap van professionals in de massamisleiding zijn eerste publieke Nieuwjaarswoorden te spreken.

En wat doe je dan als ze je willen laten interviewen zelfs door Astrid Joosten? Heb je dan het lef om te zeggen: "met die vrouw praat ik niet"? Durf je dan uit te leggen: "dat is de vrouw die met een zogenaamd kritisch programma over reclame miljoenen kijkers schaamteloos trakteerde op reclame voor reclame zelfs"?
En wat zeg je verder temidden van lieden die zijn ingehuurd om ons te bekeren tot nog meer materialisme en met name tot het omarmen straks van de Shopping Mall? Wat zeg je temidden van vertegenwoordigers van een krant die maanden voor het bekend maken van de vestigingsplannen al redactionele reclame maakte voor die Mall? Heb je het lef verder te kijken dan de belangen van investeerders die nog meer geld willen verdienen? Heb je het lef om hardop na te denken over de ecologische grenzen aan economie en consumptie?

Nee, je draait de zaak gewoon om. Je zegt dat het van "lef" getuigt om als gemeentebestuur braaf te doen wat grote Amerikaanse Mallinvesteerders van je willen. Je zegt dat het "lef" is om het grote geld zijn gang te laten gaan, Tilburgs openbare ruimte verder in de uitverkoop te doen, grote projectontwikkelaars te laten bepalen hoe we worden voorgelicht. Het is lef om de bevolking door reclamemakers Mallrijp te laten maken en nog verder bloot te stellen aan ‘nieuws’ dat in werkelijkheid reclame is voor nog meer materialisme en Mallconsumptie.
Rond die Mall zijn in Tilburg op reclamegebied inmiddels de zotste praktijken geconstateerd.
Zie ‘Malle taal in Tilburg’, ‘Tilburgse Mall in Brabants Dagblad’‘Het staat in de krant’, ‘Het stónd al in de krant’, ‘Historisch overzicht Mall Tilburg’.
Moet een burgemeester onder zulke reclameomstandigheden überhaupt in zo’n reclamegezelschap acte de presence geven? Hij is toch onderdeel van de democratie en niet van de reclamedictatuur? Hij kan en mag toch onder geen beding geassocieerd worden met de reclamegecorrumpeerde mediapraktijken om die Mall gerealiseerd te krijgen? Het had van lef getuigd als hij in dit gezelschap verstek had laten gaan.

Voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukjes zie weblogoverzicht.