De gedachte dat er nog steeds landen zijn waar je zomaar kunt worden opgepakt, jaren onder vreselijke omstandigheden in het gevang wordt gezet zonder contact met de buitenwereld en zonder enig uitzicht op recht is onverdraaglijk.
Vroeger schreef ik regelmatig brieven aan dictatoren in verre landen om de in hun gevangenissen zonder proces vastgezette politieke gevangenene vrij te schrijven. Later kwam ik erachter dat niet alleeen dictatoren van onduidelijke staatjes zich schuldig maken aan grove schending van mensenrechten maar dat ook westerse en andere leiders dit doen.
Er wordt nog steeds op grote schaal brieven geschreven en er zijn voldoende voorbeelden dat internationale druk kan helpen om in elk geval de aandacht voor iemand vast te houden en zelfs ertoe kan leiden dat mensen uiteindelijk vrij komen.
Amnesty International; de organisatie die zich al jarenlang inzet voor mensenrechten maakt tegenwoordig gebruik van het wereldwijde net. Geen rokerige zaaltjes waarin je op luchtpostpapier brieven in het Engels of Frans overschrijft maar je kunt je thuis verdiepen in de uitzichtloze situatie van velen en jouw naam hieraan kunt verbinden door in actie te komen voor mensenrechten.
Reacties
2 reacties op “dag van de mensenrechten”
tsja, enerzijds leuk zo'n site, misschien ook nuttig, maar ook een beetje de infantilisering van de werkelijkheid. Mensenrechten, de doodstraf verpakt in een gelikte spelletjes achtige site. Bereik je met zo'n ovrigens fraai gemaakte site de bezoeker of is dit de natte droom van een zeer vet betaald designburau?
ja op cuba zit nog zo'n gevangenis
hoe heet die nou toch ook al weer?
kijk de amerikanen zeggen gewoon dat zij geen mensenrechten schenden, maar dat het op cuba gebeurt
sluw hoor die amerikanen
allemaal geleerd van lee atwater
wie? zou wies van wessem zeggen
vpro kijken wies of opnemen als je vroeg naar bed moet vanwege werk of kinderen
en ook eens meer naar zembla kijken, wies
waarom ik het hier nou over wies heb?
ik zou het niet weten