De Wet Maatschappelijke Ondersteuning sociaal én fysiek toegankelijke wijken

Op 1 januari 2007 is de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) in werking getreden. In de Wmo zijn de Wet voorzieningen gehandicapten (WVG), de Welzijnswet en het onderdeel huishoudelijke verzorging uit de AWBZ samengebracht. Het doel van de Wmo is: ‘meedoen’. De regering wil ervoor zorgen dat burgers zo lang en zo zelfstandig mogelijk kunnen blijven deelnemen aan de samenleving. De Wmo moet dus bijdragen aan het bevorderen en behouden van de zelfredzaamheid en de maatschappelijke participatie van burgers.  

De gemeente voert de Wmo uit. Zij zorgt ervoor dat iedereen zo goed mogelijk mee kan doen in de maatschappij. Hoe de gemeente dit doet, bepaalt zij voor een belangrijk deel zelf. Vorige week maandagavond zijn na een jaar samenwerken tussen raad en college de Tilburgse Wet Maatschappelijke Ondersteuning én de nieuwe welzijnswet besproken.

Een behoorlijk ingrijpend proces waarvoor de raadswerkgroep tientallen gesprekken heeft gevoerd in de stad. Met mantelzorgers, met thuishulpen, met mensen met een beperking, met hun ondersteuningsinstellingen, met ouderen, met jonge mantelzorgers en met organisaties die rechtstreeks werken met deze mensen. Politiek was er niet zoveel verschil tussen de verschillende partijen. De gemeente moet ruimhartig beleid voeren en ervoor zorg dragen dat de wijken zo worden ingericht dat het voor iederen kansen biedt hier zo lang als mogelijk is te blijven wonen. De keuze om de WMO te verbinden aan de welzijnswet biedt voldoende mogelijkheden. In Tilburg zullen er 5 wijken zijn die de komende jaren een extra impuls krijgen, de drie wijken waarin geherstructureerd wordt of gaat worden en de Kruidenbuurt en Stokhasselt.

De wet heeft als uitgangspunt dat iedereen mee moet kunnen doen maar ook dat dat als eerste moet worden gefaciliteerd door familie/vrienden en kennissen. Pas in tweede instantie kan iemand met een beperking een beroep doen op maatregelen voor zorg door thuiszorg of anderen. Mantelzorg wordt verstaan onder de zorg die geboden wordt door familie vrienden en kennissen. Zij zijn geen vrijwilligers; ze doen dit omdat er in de meeste gevallen geen keus is. Iedereen kent in zijn of haar omgeving wel mensen die mantelzorger zijn. Daar waar vroeger vooral veel vrouwen dit als belangrijke taak naast de verzorging van hun eigen gezin deden is de groep mantelzorgers nu meer divers. Helaas zijn er ook veel kinderen en jongeren mantelzorger vanwege de zorg voor een zieke ouder.

Ook voor mantelzorgers is een goed ingerichte wijk belangrijk. Een steunpunt, professionals dichtbij (denk aan huisartsen, fysiotherapie e.d.) maar ook mogelijkheden voor sport en ontspanning en winkels e.d. GroenLinks zal bij de raadsbespreking ook pleiten voor een goede fysieke inrichting van de wijken. Nog steeds wordt er bij de bouw van gemeentegebouwen en bij de inrichting van wijken en buurten te weinig rekening gehouden met mensen met een beperking. Bij nieuwbouw moet er ook een percentage van de woningen geschikt zijn voor ouderen of mensen met een beperking maar ook moeten er meer woningen worden gebouwd voor begeleid wonen.