verjaardag

Irene, vredestichtster, hadden we besloten haar te noemen en ze werd geboren op 27 oktober 1989 exact 45 jaar nadat de Prinses Irenebrigade Tilburg wist te ontzetten van de Duitse bezetting.

Achttien wordt ze mijn dochter. Op 27 oktober wordt ze achttien en niet alleen verbonden met Tilburg omdat ze werd geboren op exact dezelfde plek waar haar vader werd geboren  maar ook via Peerke want 27 oktober is ook zijn geboortedag. Het is de bedoeling dat in 2009 die dag gevierd zal  worden met een Peerke Dondersmuseum. Vrijwel dagelijks fietst ze door weer en wind op weg naar haar verzorgpaard langs zijn geboortehuis. Ach Peerke……… De naam alleen al heeft dat lievig ouderwetse van Tilburg van vóór de MegaMall, Westpoint en Tradepark 58.

27 oktober 1989 was een prachtige herfstdag  en vanwege de advertentie die de trotse ouders in het BD plaatsten heeft een ingelijst weerbericht dat de krant ons nadien toestuurde me er jarenlang aan herinnerd dat het 17 graden was en volop zon. Het was de dag dat 45 jaar eerder de Prinses Irenebrigade Tilburg bevrijdde van de Duitse bezetting. Een feestdag dus toen onze Irene werd geboren. Want die naam stond vast. Irene zou ze heten: want vrede leek ons een welkom wenkend perspectief. Ze zou op 3 november geboren worden dachten we maar ze koos de verjaardag van Peerke én het jubileum van de Tilburgse bevrijding om de wereld haar lieve gezichtje te laten zien. Binnen enkele weken maakte ze haar naam van vredestichtster waar  want nauwelijks het kraambed verlaten zagen we hoe op 9 november de Berlijnse muur te vallen kwam. Ontroerd keek ik met het kleine meisje aan mijn borst naar de beelden van Oost- en Westduitsers die elkaar na jaren in de armen vielen. Euforisch over de eigen rijkdom van een prachtig mooi nieuw leven was ik en gelukkig met de blijdschap van al diegenen die zich weer met elkaar verbonden voelden in het land nabij.

Achttien jaar later stelt een jonge vrouw haar vragen over de keuzes die ze in het leven maken moet. Zoekt in een ondoorzichtige wereld haar weg naar vrijheid en vrede, naar liefde en geborgenheid. De vrede die met haar geboorte even leek door te breken heeft haar gezicht geschroeid aan een samenleving die meer dan ooit uit elkaar dreigt te vallen. De van onwrikbaar beton opgetrokken fysieke muur die ooit Oost en West van elkaar scheidde werd binnen no time geslecht. De werelden die in Nederland  vandaag de dag met de rug naar elkaar leven: die scheidslijn, die muur van wantrouwen en miscommunicatie, het verzet en de intolerantie is veel massiever en veel moeilijker af te breken dan de Berlijnse muur van toen.  

Het kind is volwassen. Haar naam Irene hoop ik dat ze eer zal blijven aandoen en dat ze op haar manier methodes zal vinden om na de oude muur die zo toevallig in haar wiegje viel er in zal slagen ook op een of andere manier eraan mee te werken de nieuwe muur ten val te brengen. Als het lot bepaald dat je als boreling al zo verbonden met bevrijding bent, van Tilburg van de Duitse bezetter, van mensen die elkaar weer in de armen kunnen sluiten is dat een symbool dat gekoesterd mag worden.