Vijfentwintig jaren Paradox
Het heeft niet echt de beste akoestiek
En als het vol is, is het om te braden
En verder vormen voor de ware freak
De stutpilaren een gezichtsblokkade
Toch heffen wij vanmiddag vastberaden
Champagne, wijn en whiskey on the rocks
En jubelen wij om de heldendaden
Van vijfentwintig jaren Paradox
Eerst kwam de Niko Langenhuijsenkliek
Die landelijk met lof werd overladen
En spoedig sloeg het groeiende publiek
De meest bevlogen muzikanten gade
Van Palinckx-broers tot Paul van Kemenade
En Eric Vloeimans schalde uit de box
En allen die het podium betraden
In vijfentwintig jaren Paradox
Tal van talenten vonden zo’n uniek
Improvisatiepand niet te versmaden
Dus is de vraag: zal in de jazzmuziek
Een Veemarktmove die reputatie schaden?
Juist niet! Verander maar! Volgens de bladen
Zijn musici gebáát bij dat soort shocks
En vormen jazz en al te vaste paden
Al vijfentwintig jáár ’n paradox
O, lieve heer, verlos ons van het kwade
Van Gordon tot Jan Smit en Gerard Cox
Maar gun ons in uw hemelse genade
Nóg vijfentwintig jaren Paradox!