Het BD beschreef pas de Hummer H3 als "een auto met emotie" en met "échte spierballen". Een wagen met bovendien eigenschappen als ‘een deuntje fluiten’ en ‘met bruut geweld het asfalt verslinden’. Geen wonder dat de chauffeur niet wenste te worden lastig gevallen met de vraag om eens na te denken over de CO2 uitstoot. "Nu even niet", was zijn antwoord. En hij heeft groot gelijk.
Je loopt ook niet de hele dag door aan je lijn te denken. Op een gegeven moment moet je dergelijke gedachtes los kunnen laten, met name tijdens de maaltijden. Precies zo is denken aan alcoholmatiging heel goed, maar niet in de kroeg. Denken aan minder water verbruiken is ook zoiets. Goed voor het milieu, zinnig om dagelijks aan te denken, maar niet als je net lekker onder de douche staat. "Nu even niet", zeg je dan. Dat hele milieu is zo’n item waar je niet constant aan moet denken. Daarom is dat Milieucafé in Tilburg zo’n fantastische uitvinding. Je spreekt met elkaar telkens een dag af waarop je met zijn allen stilstaat bij milieu! En als je daarna dan in het vliegtuig stapt of in je Hummer H3, dan zeg je "nu even niet, ik heb gisteren al over milieu nagedacht."
Bovendien wordt ook in dat milieucafé bij allerlei onderwerpen al meteen geredeneerd: "nu even niet". Zo veronderstelde ik dat gisteren uitgebreid de milieugevolgen aan de orde zouden komen van de plannen voor die Mall, de milieuconsequenties van nóg meer materiële consumptie en nog meer stimuleren daarvan. Maar dat zou de pret voor een hoop ambtenaren en zich al verkneukelende Tilburgers natuurlijk flink bederven. Nee, nu even niet, zeg je dan. En zeker niet in de aanloop naar realisering van dat koop- en consumptieparadijs.
Als belangrijk milieu-item werd wel gesproken over illegale stalletjes en bouwseltjes in Moerenburg. Maar als voormalig hutbewoner heb ik dáár natuurlijk niet zo’n moeite mee.
Ook was er aandacht voor het recyclen van plastic flessen met de nieuwe plastic-flessenbak. De aanwezigen konden, als ik het goed heb begrepen, in zo’n plasticinzamelcontainer de eerste plastic flessen deponeren. Ze kregen dan bonnetjes met een nummer waaruit een winnend lot werd getrokken, goed voor de vogelgids van Hans Dorresteijn. Een vrouw in de zaal riep toen dat zij, naar ik aanneem uit bewuste milieuoverwegingen, überhaupt nooit iets kocht in plastic flessen. Dus was ze nu bij voorbaat uitgesloten van een prijs. Dat is toch de omgekeerde wereld. Juist háár milieugedrag moet beloond worden vind ik. Hopelijk leest ze dit en is ze op het volgende milieucafé, 15 november, weer aanwezig, want dan neem ik een aardig cadeautje voor haar mee. Het lijkt me bovendien een interessante vrouw om eens mee kennis te maken. Maar ja, de kans is natuurlijk groot dat ze zegt: "nu even niet".
Foto: Een aardigheidje voor de ornithologen in het milieucafé. Van achter de ruit met eenvoudige camera aan huis gefotografeerde soort die gisteren in het Milieucafé ter sprake kwam en hier onderweg is naar een opgehangen vetbol!
Voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukjes zie weblogoverzicht.
Reacties
4 reacties op “Nu even niet”
nadenken over het milieu samen met anderen tijdens het milieucaf
trouwens. in de licht is de vraag toegestaan te stellen, wat wordt het milieu toegeschoven door het milieuvervuilende bedrijfsleven?
ik bedoel
trouwens, in dit licht van de werkwijze van het milieucaf
@ jacques willemen, u hebt gelijk. Hier zou geen Nederlander van elders zich mee mogen bemoeien. Zal je altijd zien dat 90% voor is, en dat vervolgens zwaar wordt meegewogen in het definitieve besluit over deze mall…
Met angst en beven ging ik naar het Milieucafe. Zouden ook zij die mall aanvallen? Gaan ze er verkeerde spruitjes verkopen en sneuvelt de roodgesterde mol onder het parkeerasfalt voor mijn hummertje? Nee, eindelijk een club die doorgaat met wat ze altijd doen,zeiken over het milieu. Wie last heeft van een koopparadijs meldde zich bij de Paaz. En als ik de postcodeloterij win,ga ik bij Pauw en Witteman uitleggen dat ik een ton uittrek voor een Hummerdozer die alle huttoniarommelhutten in Moerenburg platwalst. En die kameel die er staat, wordt de publiekstrekker op de multiculturele barbecue.