In therapie

"Het is wel erg met je", zo reageerde hier al eens iemand. Als reactie op mijn laatste stukje kwam zelfs de bekende dokter de Beer met een aanbod voor therapie. Had ik die stap maar eerder gezet. Een daverend succes!

"Bij ‘Amstel’, waar denkt u dan aan?", zo drong de bijna vijftigjarige, keurig in het pak gestoken psychiater Herman de Beer al meteen door tot de kern. Uitvoerig vertelde ik over een rivier, stromend door oneindig laagland.
"Hebt u wel eens Amstel gedrónken?", wilde mijn hulpverlener toen weten, waarop ik uitriep "natuurlijk niet" en vervolgens wees op de nitraten, PCB’s en zware metalen in deze rivier.
"Zeer ernstig", oordeelde de dokter, waarbij ik nog dacht dat hij die vervuiling bedoelde. "En waaraan denkt u bij ‘kever’?"
Na "loopkevers" en "snuitkevers" kropen in mijn hoofd reeds aaskevers en mestkevers rond, maar de professor vroeg al naar mijn belevingswereld bij "mustang." En daarna "eend".
Met de reeks "kuifeend, krakeend, kreekeend, krooneend" dacht ik mijn kennis tot in Keulen te laten kwaken, maar de lof der therapeut beperkte zich tot: "hebt u wel eens gehoord van een Deux Chevaux, een WC eend, een gebraden eend?" Daarna probeerde hij het met ‘bison’, al snel gevolgd door concretere vragen als: "nooit gehoord van Bisonkit, Bison-International?"

"En welke associaties krijgt u bij ‘gila’?", zo werd na intensieve behandeling de test vervolgd.
"Een grote hagedis: het gilamonster", antwoordde ik.
"Niet te geloven", verzuchtte mijn psychische hulpverlener, "heeft u dan echt nog nooit gehoord van ‘Gila Works Internet Services’? En kijk hier eens op de computer naar afbeeldingen via Internet bij ‘Gila’."
"Lekkere meid om mee te neuken", las ik onder zo’n plaatje.
"Niet bepaald een monster", merkte mijn therapeut op, "maar dat moois gaat aan u voorbij." Vooral bij "Veronica" kwamen de problemen schrijnend aan het licht. Na mijn opsomming van blauwgebloemde plantjes liet de dokter zien hoe je via Internet heel andere soorten vindt, allemaal even schaars gekleed. Toen ik bij "Carmen", zelfs aankwam met "monniksgier" en "sidderrog" was helemáál de Beer los. Wanhopig hief hij zijn armen ten hemel: "Sidderrog! Weet je waar écht de sidderingen van door je lijf gaan?" Zijn vingers vonden blindelings de toetsen, waarna hij triomfantelijk uitriep:
"Hier, hiermee zit je nooit meer in de put: Carmen Elektra!"
"Niet te geloven", slikte ik, "foto’s waarop ze kleren aan heeft bestaan niet eens?" Het antwoord bleef uit.
"Kijkt u eens naar de zoekresultaten bij ‘kever’", zo veranderde de psychiater abrupt van onderwerp, beeldscherm en zelfs stem. Zijn vrouw stapte de therapeuterette binnen. "Kijk, de Keverclub!", zo boog hij zich nog dieper over de computer. "En die verzamelen echt geen torren hoor! Hier, niks anders dan VW, VW. En bij ‘mustang’………. geen paard te bekennen, alleen maar auto’s.
We moeten u helemaal opnieuw programmeren."
Onderwijl gaf zijn lange, blonde vrouw me lachend een hand.
"Carla Put", zo stelde ze zich voor, met daarbij zoveel nadruk op ‘Put’ dat het kennelijk met ‘de Beer-Put’ afgelopen was. Maar dokter de Beer liet zich door de ex-berin niet in de rede vallen: "Carla, luister hoe mijnheer Kuiper al vooruit is gegaan".
En daarna declameerden we in duet: "Flamingo? Casino in Las Vegas. Pelikaan? Koffie. Zwaan? Boeing 707. Ibis? Hotelketen. Libelle? Vrouwenblad. Margriet? Damesblad. Zwaluw? Lucifers." Maar bij ‘munt’ moest mijn therapeut mij toch alweer corrigeren: "Akkermunt?, watermunt? Dat had u gedacht mijnheer Kuiper. Pasmunt, klinkende munt: zestig euro voor deze sessie".

Voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukjes zie weblogoverzicht.