Katsbogte

"Bekeken moet worden of plaatsing in een inrichting mogelijk is". Eindelijk begin ik te begrijpen waarom gemeenteambtenaren ten aanzien van mij jaren geleden al op deze gedachte kwamen. Ik heb écht een afwijking. Bij "Oude Warande" denk ik niet aan een wijndistributeur, bij "Leijpark" niet aan een koopboulevard en bij ‘Katsbogte’ is een industrieterrein wel het laatste wat er in me op komt. Nee, bij ‘Katsbogte’ krijg ik beelden van een klein, lieflijk beekdal met bloemrijke hooilanden en orchideeën zelfs! Krankzinnig natuurlijk, maar misschien kan een verklarend stukje toch begrip kweken.

Op oude kaarten van vóór het kappen van de Lindeboom zie je waar mijn "herinneringsfout" vandaan komt. Tussen Tilburg en Goirle zie je op die kaarten het beekdalletje van de Katsbogte als een groene baan van weitjes en houtwallen tussen de akkers. En de naam ‘Katsbogte’ slaat niet op een industrieterrein, maar is exclusief gereserveerd voor het hier doorheen stromende waterloopje. Idioot zijn natuurlijk vooral ook mijn herinneringen aan daarin rondzwemmende kikkervisjes, over de bodem snuffelende bermpjes, piepende modderkevers en tegenwoordig zeldzame planten als blauwe knoop en rietorchis.

Het beekdal is de route nu van de A58. En van de eerder al gesloopte Katsbogteboerderij werd dit jaar nog de laatste oude notenboom gekapt (achter de Stappegoorweg). Toch blijven in mijn hoofd nog steeds foute herinneringen rondspoken. Komt dat door het nog duidelijk als beekdal herkenbare gedeelte tussen ‘Surfplas’ en A58 (ten westen van de Goirleseweg)?
In elk geval blijft het daar groen: het wordt een park zelfs. "Trade park A58", zo laat een groot bord langs de snelweg weten. Of betekent het begeleidende T-logo dat het dan juist industrieterrein wordt? Je maakt gekke dingen mee tegenwoordig. Maar dan nog! Zelfs midden tussen de tot industrieterrein getransformeerde Katsbogte tussen Tilburg en Riel bleef ik deze zomer aan het oude landschap denken! Verantwoordelijk daarvoor waren kneuen, patrijzen, witte kwikstaarten en niet te vergeten: Jan van Gameren. Door deze vroegere natuurbeheerder op de TWM-terreinen werd ik speciaal gebeld. "Rietorchissen", zo liet hij enthousiast weten, "midden op het industrieterrein, midden tussen de bedrijfshallen". In het eerdere stukje ‘Toch taai‘ verbaasde ik me al over wespenorchissen, maar rietorchissen zijn nog veel kieskeuriger. Ze groeiden in het dal van de Katsbogte alleen op een bepaalde hoogte in het beekdal, bij een bepaalde hoeveelheid vocht en een bepaalde, minimale hoeveelheid mest. Maar deze vroeger al zeldzame planten van het oude waterloopje de Katsbogte staan nu warempel langs een sloot midden op industríeterrein de Katsbogte. Tja, zo blijf ik natuurlijk bij de naam ‘Katsbogte’ denken aan een beekje en een beekdal.

Voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukjes zie weblogoverzicht.