Huttonia weer actueel. Televisieopnames op TilburgZ!

“Het toppunt van milieuvervuiling”, zo werd een paar jaar geleden nog in Paradox verkondigd. Het was op een door de gemeente gesponsorde avond waar ambtenaren en bestuurders ons kwamen vertellen wat we voortaan dienden te beschouwen als ‘milieu’. Getoond werden toen beelden van allemaal illegale hutjes! Dergelijke, vooral op volkstuinen geconstateerde, uitingen van eenvoud waren toch wel helemaal milieuschandalen van de eerste orde. Optreden, slopen, afbreken, net als eerder bij Huttonia, zo luidde het advies. Toch doorzien steeds meer mensen de milieuonzin die de laatste jaren over hen is uitgestort.

Steeds meer mensen beseffen dat het milieu juist gebaat is met een sobere, eenvoudige manier van leven en wonen. En aan den lijve ondervinden die mensen hoezeer de in Huttonia destijds bekritiseerde “consumptiedwang” inderdaad realiteit is. “Wij wonen hier naar ons zin”, zo lieten affiches in de Bouwmeesterbuurt weten. Maar van dat soort tevredenheid moeten economie, commercie en bouwbedrijven niets hebben. De betreffende huizen gaan nu plat, ondanks een laatste al van de ruit verwijderde en toch nog weer opgeplakte hartenkreet. Het is weer het Huttoniaverhaal ten voeten uit. Ongedwongen eenvoud is de kwaliteit waardoor deze gezellige, ouderwetse mussenwijk zich onderscheidt. Maar die eenvoud wordt wederom bestreden. Huurprijzen worden straks 200 euro hoger. Een en ander wordt steevast gemotiveerd met de redenering dat er zo in de wijk ook mensen komen uit hogere inkomensgroepen. Zo komt er dus meer variatie in de samenstelling van de bewoners. Maar als je die variatie echt zo belangrijk vindt, bouw dan ook eenvoudige en goedkope huizen in wijken met alleen maar dure villa’s. Of bouw in de Bouwmeesterbuurt bouwmeesterwerkjes met nog aanzienlijk lágere huren. Of bouw eenvoudige, milieubewuste ecohuisjes of realiseer wooneenvoud in de stijl van de witte huisjes aan de andere kant van de Oprit (Bokhamer). Nee, “als u zoiets nog wilt, dan moet u een hut gaan bouwen”. Het is nog steeds dezelfde intolerantie naar eenvoudig wonen als ten tijde van Huttonia.

En ter verantwoording van zulke “consumptiedwang” wordt tegenwoordig zelfs ‘milieu’ als argument gebruikt. Voor het gemak wordt dan gewoon gedaan alsof de milieueffecten van slopen/bouwen nihil zijn en alsof betere isolatie van bestaande woningen geen optie is. Een verleende kapvergunning voor 34 bomen verraadt dat ook van het groene milieu en de zo karakteristieke groene eigenheid van de wijk niets over blijft. Ook de bomen zijn kennelijk te gewoon en te eenvoudig. Ja, er is geen wijk in Tilburg met nog zoveel seringen: de karakteristieke boom van de gewone man in de eenvoudige Tilburgse arbeiderswijken, de karakteristieke boom in de sociale woningbouw uit de jaren dertig.

Vijfentwintig jaar na de verwoesting van het land Huttonia wordt de toenmalige leus “bevrijd van de consumptiedwang” in steeds bredere kring begrepen. De op Nederland 1 pas weer herhaalde NCRV-opnames over Huttonia zijn nu zelfs te zien op TilburgZ (zie ‘Denkend aan Huttonia‘) . Huttonia blijft actueel.

Zie voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukjes:

‘Van Adje tot Lindeboom’
‘Van Mall tot Zot
‘Van Mall tot Zot (vervolg)’