Vrijwilligers

Volgende week is het vrijwilligersfeest. Terecht worden deze mensen jaarlijks door de gemeente in het zonnetje gezet. Ik heb al eerder geschreven over mijn mateloze bewondering voor de vrijwilligers van sportverenigingen.

Een speciaal eerbetoon verdienen ale vrijwilligers voor vluchtelingen in deze stad. Een groot deel hiervan doet hun zeer nutige en gewaardeerde werk achter de schermen.

Al eerder heb ik in dit blog geschreven over de situatie van een aantal vluchtelingengezinnen die ik heb ontmoet. Vanmiddag met de zoon van één van deze mensen naar een gymnastiekvereniging geweest met de formulieren van het jeugdsportfonds. En o’ja bedankt voor de schotel!! Er kan nu nederlandse televisie gekeken worden.

Veel van deze mensen leven van 7,50 leefgeld per week , zijn vaak al meer dan 7 jaren wachtend op een beslissing over de rest van hun leven. Mogen niet werken, niet naar school en wonen met meerdere gezinnen (en nationaliteiten) in een éénsgezinswoning.Zo ziet het leven van een vluchteling eruit. Toevallig (of niet) zijn de vluchtelingen die ik heb ontmoet gevlucht uit landen waar strenge Imams (veel erger dan Dhr. Salaam)de dienst uitmaken. Waar je met een afwijkende geloofsovertuiging (Christelijk) vervolgd wordt en waar de staat en de moskee volledig één zijn.

Voor een doktersbezoek of een bezoek aan de tandarts zijn deze mensen afhankelijk van de goedgevigheid van anderen. Ze zijn namelijk niet verzekerd. Maar ook voor een bezoek aan de IND of aan hun advocaat; al dit soort zaken kunnen ze alleen maar dankzij de hulp van heel veel veelal onzichtbare vrijwilligers. Bij deze wil ik al die mensen die in volledige stilte geld en diensten bieden om het leven voor deze mensen iets draaglijker te maken bedanken. Ik zal op het vrijwilligersfeest wat de gemeente volgende week aan alle vrijwilligers in de stad aanbiedt aan ze denken!