De talkshow van Jan en Joost

Een vodje met een overdaad aan commercieel geleuter. Zo noemde ik Stadsnieuws in mijn column voor TilburgZ.nl van 13 december vorig jaar. Maar eerlijk is eerlijk, dat ‘vodje’ kwam deze week met een dijk van een carnavalskrant. Een welgemeend compliment aan het adres van de collega’s op de Ringbaan-Noord is dus wel op zijn plaats.

Stadsnieuws blijft echter één van de media waar oud-voetballer Jan van Halst zijn seksistische ideeën verkondigt. In zijn column van woensdag 7 februari blijkt dat hij in de gaten heeft gekregen dat het feministisch maandblad Opzij hem tot Haantje van de maand heeft uitgeroepen. Aanleiding hiervoor was een stukje van zijn hand waarin hij onder meer beweert dat de vrouw al jarenlang aan het knokken is om op hetzelfde denkniveau te komen als de man. In zijn column van vorige week schrijft hij dat hij toen alleen maar op humoristische wijze de rol van de vrouw ten opzichte van de man heeft beschreven. Nou Jan, daar ben je prima in geslaagd. Het hele land heeft gegild van het lachen.

‘Voor echte mannen is het een groot compliment’, schrijft Jan over de titel die Opzij hem heeft toebedeeld. Hij verwacht nu een prijsuitreiking tijdens een gala ‘waar prachtige feministische vrouwen met diep uitgesneden decolletés mij stiekem zullen influisteren de column inclusief schrijver tóch wel te waarderen’. Ja ja, ons Jantje wordt al geil bij het vooruitzicht. Ik zie al helemaal voor me hoe hij dit stukje heeft geschreven: glazige blik in de ogen, de tong een stukje uit de mond en bovenal een hard, kloppend geslachtsdeel in zijn broek.

Jan begrijpt niet waarom mensen zijn eerdere stukje aanstootgevend vinden. ‘Want wie zich door een column van een immer cynische, simpele ex-voetballer op laat winden, kan de volgende levensles goed gebruiken: neem het leven niet te serieus. En vooral jezelf niet!’, zo eindigt zijn stukje van vorige week. Maar Jan, kun je met dit argument niet ‘op lollige wijze’ de vreselijkste dingen verkondigen…?

Na zijn stukje te hebben gelezen, kreeg ik in mijn hoofd visioenen van een talkshow. Een talkshow met Jan van Halst als presentator. En als sidekick de Tilburgse VVD-fractievoorzitter Joost Möller, die ook al vindt dat de wereld heel simpel in elkaar zit. Het zou mooie televisie opleveren. Van Halst opent de show: ‘Goedenavond, dames en mensen. Hahaha. Geintje! Goedenavond, dames en heren, welkom bij Jan en Joost. Naast mij mijn goede vriend Joost Möller. Alles goed, Joost? Ja? Met het vrouwtje ook?’
‘Prima, dank je.’
‘Nog wat spannends meegemaakt vandaag, Joost?’
‘Nou, ik niet, maar die kleine van mij wel. Zit ze lief te kleuren op de crèche, prikt er ineens zo’n klein Marokkaantje een potlood in haar been.’
‘Jezus, Joost!’
‘Ach ja, aanslagen plegen, dat zit toch in de genen van die gasten hè?’
‘Hahaha.’
‘Hahaha. Maar ik moet er wel bij zeggen dat dat kleine geitenneukertje ook in zijn eigen been prikte.’
‘O. Hoezo dat dan?’
‘Het was een zelfmoordaanslag.’
‘Hahaha.’
‘Hahaha.’
‘Ja, en nu zijn het nog potloden, maar straks als ze groot zijn, lopen ze met vuurwapens rond, Joost.’
‘Wie? Die Marokkanen? Nee, dat zijn de Antillianen. Haha, je weet nog niet eens het verschil tussen een Marokkaan en een Antilliaan!’
‘Wel tussen een Marokkaanse en een Antilliaanse.’
‘O ja, wat dan?’
‘Die laatste laat zich een stuk makkelijker pakken!’
‘Hahaha.’
‘Hahaha.’
Enzovoorts.

Ik ben bang dat er voor dit soort talkshows werkelijk een markt is…

Foto-onderschrift: Joost Möller en Jan van Halst tijdens de proefopname van hun gezamenlijke talkshow (met dank aan Tom Pijnenburg)