"De strijd is gestreden", zo werd ik onlangs aangesproken en terechtgewezen. Belachelijk dat ik op allerlei fronten me nog steeds verzette tegen de luid verkondigde enige ‘waarheid’. De man in kwestie was de strijd niet eens aangegaan en ook ik moest het nu maar opgeven, het over bepaalde zaken niet meer hebben. Bepaalt dan uiteindelijk het Brabants Dagblad wat de onweersproken werkelijkheid is? Bepalen grote campagnes waar we wel en niet meer over praten? Nee, de strijd gaat door. En wat een enorme successen zijn er behaald!
Wat een verschil nu met 1979. Ik woonde toen in een minihuisje in Tilburg – Noord waarvan het dak helemaal beplakt was met reclamecollages. "Klimaatbeheersing", "klimaatsystemen", "klimaattechnologie", "de oplossing voor al uw klimaatproblemen", zo stond op een van die collages te lezen. "Zelfs het woord ‘klimaat’ krijgt nu een andere betekenis", zo gaf ik nadere uitleg: "Bewustwording van de klimaatgevolgen van onze CO2 uitstoot wordt nu zelfs omgebogen naar aanschaf van airconditioning, nieuwe meubels." Even later werd het huisje met de reclamekritische dakpannen volledig in de as gelegd. En niet het boek Huttonia kreeg vervolgens alle media-aandacht, maar het boek ‘Broeikaseffect bestaat niet’. Die titel was zelfs puur gekozen om verkooptechnische redenen, zo bekende de schrijver later. Want bedrijfsleven en reclamegelieerde media zouden die titel ongetwijfeld verder propageren en omarmen.
Op aandringen van Michel Jehae schreef ik nog een reactie voor in de plaatselijke krant. Vanwege de beeldvorming rond mijn persoon zouden we mijn naam daarbij onvermeld laten. Maar ook zonder de naam "Henk Kuiper" werd het eigenlijke milieugeluid overschreeuwd door reclame voor nog meer C02 uitstoot en kretologie als ‘Broeikaseffect bestaat niet’. Ook Michel Jehae gaf de strijd toen op. Je krijgt in Tilburg ‘milieu’ alleen in de aandacht als je er "café" aan vastplakt en het daar dan vooral niet meer over ‘milieu’ hebt, zo moet hij ergens in die tijd geconcludeerd hebben.
Het land Huttonia was zelfs drie keer nog met de grond gelijk gemaakt. En bij de Verenigde Naties geen enkel protest over de agressie naar deze onafhankelijke, milieubewuste natie. Maar wat zien we nu anno 2007! Genegeerde voorspellingen en waarschuwingen van veertig jaar geleden klinken nu via de Verenigde Naties! En weet u van wie we vooral tot bewustwording leidende wapenfeiten nog kunnen verwachten, van wie we overduidelijk nu gelijk krijgen? Van de natuur zelf. Met andere woorden: er is geen ontkomen meer aan, de strijd is gestreden.
Zie voor overzicht per onderwerp van eerdere en latere stukjes:
‘Van Adje tot Lindeboom’
‘Van Mall tot Zot
‘Van Mall tot Zot (vervolg)’
Reacties
7 reacties op “De strijd is gestreden?”
ja zo heb ik ook helemaal niks tegen global warming
maar dan nog een paar graad warmer/heter?
misschien moeten we de strijd w
Jaquekkes,
Ik ga voor je zoeken en wanhoop niet ik vind het voor jou. Tot ziens
Centjes bijverdienen in de T-stad
De heren Paul Spapens (Brabants Dagblad) en Ronald Peeters (Stadsmuseum), die al geruime tijd samenwerken voor de website 'het selectieve geheugen van Tilburg', hebben een boekje geschreven. 'Tilburg met hart en ziel' heet het en ze zijn vast heel Trots, met een hoofdletter T, op dit boekje dat 'ge
een leeg hoofd in je hoet, theo
Beste Hein
Je begint aardig in beeld te krijgen naar wie en wat in Tilburg het reclame- en sponsorgeld gaat en waar dat toe leidt. Rare boel blijkt het dan in Tilburg h
Over 30 jaar is het te laat.
Henk, hou eens op met je verhaal van 30 jaar geleden. Het is 2007. Tweeduizend