Stralende tijden

Op 11 januari schreef ik onder de titel "UMTS is geen MUST" in mijn weblog al over de ongewenste plaatsing van umts-zendmasten in Tilburg, toen toegespitst op De Blaak. Inmiddels zijn we bijna een jaar verder, een informatieve bijeenkomst in de raadszaal over de effecten van straling rijker, maar zijn we een illusie armer omdat de KPN weer kabeltjes heeft laten leggen, wapperend met de bepalingen in de telecommunicatiewet. Eerst zien we plaatsing in de Componistenlaan (en waar al niet meer intussen) en nu weer in De Reit. Straks heeft niet alleen Breda maar ook Tilburg zijn eigen Mastbos! Maar dan met meer uitstraling.

Ik loop achter. Mijn vrouw en ik bezitten beiden geen mobieltje. Duurt de raadsvergadering weer langer dan gedacht, dan moet ze gewoon wachten; sist mijn band leeg tijdens mijn fietstocht van werk naar huis, dan kan ik niet via de moderne communicatietechniek rechtstreeks het geluid van de ontsnappende lucht doorseinen en hangend boven de vrieskist in de supermarkt kan ik niet vragen welke pizza vanavond de voorkeur geniet.

Toen ik 35 was en wij onze twee kinderen al hadden, liftte ik nog steeds naar mijn ouders in Twente. Mijn schoonvader was het begrijpelijkerwijs echter gauw zat om ons vieren met alles wat je maximaal kunt meeslepen in een trein na een bezoekje telkens weer met zijn auto naar Tilburg terug te vervoeren. En zo kreeg ik toch nog mijn rijbewijs op een mooie 5 december en bestuurde weldra een klein peugeotje. Ik liep achter, maar dat gaf ook een goed en veilig gevoel: ik wilde wel een auto maar niet de vervuiling en het ongeluk. Mijn dilemma. 

In mijn naaste omgeving zie ik een andere maar voor mij vergelijkbare ontwikkeling:mobiel bellen! Men loopt alleen, één hand aan het oor, hardop pratend. Ik verbaas me nog steeds: ik zag toch geen gesprekspartner?? En ze bellen als je de providers moet geloven, kennelijk het liefst op umtsniveau; gsm is iets van vroeger! En ik loop weer achter en ik denk dat ik me niet gek moet laten maken, dat het ook veiliger is zonder mobiel, dat ik geen last krijg van een akoestische neurose na jaren bellen, al wil ik eigenlijk ook wel eens mobiel gebeld worden,- misschien soms ook wel bellen –  maar ik wil dus weer niet de negatieve effecten. En zijn er niet meer die in dit dilemma zitten of zijn de meesten deze spagaat allang voorbij?

Er bestaat onderzoek. Maar er bestaat geen heldere uitslag van wetenschappelijk onderzoek naar umtsstraling. De KPN en staatssecretaris Van Geel  – in het kielzog van de Gezondheidsraad en de WHO – mogen zich beroepen op het autoriteitsprincipe, want je kunt niet alles zelf uitzoeken, maar dan moet je ook de onderzoeken met tegengesteld of gereserveerder geluid over het voetlicht brengen, als ze over de veiligheid van UMTS-zendmasten praten. En we moeten ook niet met dubbele tong spreken zoals de GGD zei: we nemen de klachten van bewoners serieus maar dat is geen reden om de gewraakte antene-installaties niet te plaatsen.

Er bestaat ook het voorzorgsprincipe. En dat moet het uitgangspunt zijn. Professor Reynders onderbouwt  tijdens de genoemde expertmeeting overtuigend de gerede twijfels over de "onschadelijkheid" van umts-straling op langere termijn. Dhr. Van den Hengel bewijst voor hem privé de nadelige effecten op zelfs de korte termijn. En ook ing. Teube wijst op de niet aangetoonde afwezigheid van de nadelige effecten op de langere termijn. Kortom: er is – ook wetenschappelijk gezien – alle reden tot vasthouden aan de twijfel en dus tot het niet toestaan van plaatsing van umtsmasten.

Maar kunnen we dat? Het is goed dat dat in het raadsdebat van komende dinsdag met wethouder Aarts en Hamming nog eens weer helder uitgesproken wordt: Wanneer is het ophangen van een umtsinstallatie aan een mast vergunningvrij en wanneer niet? Welke  juridische middelen precies staan de gemeente en inwoners ter beschikking om plaatsing tegen te gaan. Waar zit nog ruimte voor gewoon gezond overleg met providers? Moeten we op dit punt ook niet pleiten voor een opschorten van beslissingen?

In ieder geval moeten we niet op voorhand een grotere broek aantrekken dan we misschien kunnen waarmaken. VVD: " We hebben expliciete afspraken dat er geen umtsmasten zouden worden geplaatst en nu gebeurt dat dus toch!"/ "Er zijn drukmiddelen genoeg" om niet-plaatsing voor elkaar te krijgen (md). LST: " In De Reit wel plaatsen en in De Blaak geen mast plaatsen, kan niet!" SP: " Het huidige beleid in Tilburg is: geen umtsmasten, dus weg met dat ding!"  Zo loop je grote kans op juridische gronden teruggefloten te worden. We moeten de regels in acht nemen . We moeten de burger niet meer perspectief bieden dan misschien mogelijk is, maar wel gaan voor de zaak van de veiligheid binnen de gegeven  marges en dus vooral kijken naar de mogelijkheden die plaatsing wel kunnen verhinderen. 

Wat was het bij het begin van onze jaartelling nog een fijne tijd. Er werd ook toen al via straling gecommuniceerd maar én onschadelijk én effectief: de drie wijzen vonden veilig hun doel. Kunnen we dat niet opnieuw voor elkaar krijgen? Vast en mobiel! Maar dan moeten we ons allen voorlopig tevreden stellen met gsmkwaliteit en niet individueel streven naar het mogelijk linke umtsniveau als we een mobieltje willen gebruiken. Anders draaien we elkaar de nek om, met een goedkeurende commerciële glimlach van KPN, Orange etc. Zij gaan vast stralende tijden tegemoet ! Maar laten wij  eerst onomstotelijker aantonen dat umts risicoloos is. Tot die tijd is óns doel: geen plaatsing van umtsmasten, waar die tegen te houden zijn. Of loop ik nog steeds achter?

Toch: een stralend kerstfeest!