Vandaag was ik uitgenodigd door de bibliotheek Midden-Brabant om, in het kader van de actie Nederland leest, het boek ‘Dubbelspel” van Frank Martinus Arion gratis uit te delen.Ik mocht dit doen in de bibliotheekfilialen in Tilburg-Noord (Lyndacker)en bij de Poorten in de Hasseltstraat.
Voorafgaand aan het uitdelen in Noord heb ik meegeluncht met een groep mensen die dat iedere vrijdag doet in de Drie Koningen Kerk, op initiatief van de parochie Noord.Hier is ook het initiatief Ronde Tafelhuis geboren.
Deze inlooplunch is vooral bedoeld om ontmoeting tussen bewoners van Tilburg Noord op gang te brengen. De ongeveer 20 mensen die er zaten hadden allemaal zo hun eigen motivatie om aanwezig te zijn maar voor de meeste van hen geldt dat ze alleen zijn en niet veel geld hebben voor uitstapjes e.d.. Door één mevrouw werd deze lunch haar wekelijkse feestje genoemd. Ik was onder de indruk van de vrijwillige inspanningen die een aantal van deze mensen verricht in bijvoorbeeld het zorgcentrum of in de parochie.Ze zorgen hierdoor dat ze tegen de eenzaamheid bestand zijn en dragen bij aan zorg en welzijn van anderen. Van een aantal van hen ook de verhalen gehoord die ook de Task-Force armoede heeft gehoord:van alleen een AOW uitkering leven betekent ook dat je nooit eens met je (klein)kinderen de stad in kunt, nooit eens een kopje koffie in de stad kunt gaan drinken en ook niet kunt deelnemen aan de maaltijdvooriening die zorgcentrum de Wever biedt. 7.50 voor een maaltijd (dat blijkt het te kosten) is een fors bedrag voor deze mensen. 7 dagen per week alleen met je bordje op schoot voor de televisie (gelukkig blijft Lingo bestaan) is geen aantrekkelijke gedachte. Hulde aan de initatiefnemers en dat er maar meer mensen in komen lopen op de vrijdagmiddagen.En dat er meer initiatieven genomen worden om te voorkomen dat we meer eenzame senioren hebben.
Het succes van de gratis bussen werd hier aangetoond, allemaal blije mensen. Wat een pech dat nu net deze week de bussen staken, ze begonnen net te wennen. Helaas moest ik zeggen hier helemaal niets aan te kunnen veranderen. IK kon niet meer toezeggen dan dat ik de tevredenheid over het gratis vervoer zal overbrengen aan de wethouders en ook de onvrede over de huidige gang van zaken wat betreft de aanbesteding zal melden.
Na dit gesprek was het een feest om gratis boeken uit te mogen delen bij de bibliotheken. In Lyndacker stonden de mensen al in de rij te wachten. Na de verhalen over armoede in het uur ervoor vond ik het extra leuk voor veel mensen ze dit boek te mogen geven. Want ook een abonnement op de bibliotheek is lang niet voor iedereen weggelegd. De meeste mensen waren overigens wel lid en namen het boek graag in ontvangst. Leuk om te weten dat er zovelen nu hetzelfde boek lezen en er hopenlijk net zo van genieten als ik ooit (van dit boek) heb gedaan. En wat ontzettend leuk om al die enthousiaste (allochtone) kinderen te ontmoeten die het boek kwamen vragen voor hun moeders (typisch, er kwamen geen aanvragen voor vaders…) omdat die ook zo van lezen houden.