REKENWONDER

Hij lijkt zo uit de Woodstock-film weggelopen. Lang haar tot op zijn kont dat ook nog met schuifspeldjes op wordt gehouden. Verder een buitenmaatse bril met getinte glazen en boven alles een gelukzalige glimlach. Onmiskenbaar de glimlach van een vredelievend flower power-kind.
Ik weet dat hij met weinig tevreden is. Ik ken hem niet echt, maar ik heb hem in mijn middelbare schooltijd een aantal keren ontmoet. Hij was zo´n oud-leerling die regelmatig op zijn oude school aan kwam waaien.
De eerste confrontatie vond plaats toen hij om onduidelijke redenen bij de Franse les binnen kwam. Met een metalen robotachtig stemgeluid kwetterde hij er vrolijk op los tegen de leraar , die geen enkel bezwaar had tegen zijn onverwachte interruptie.
De hele klas kon met moeite een lachbui onderdrukken bij het horen van zijn robotstem.
Toen hij eindelijk de klas verlaten had volgde de ontlading.
De leraar Frans vertelde ons onder het geleidelijk wegebbende nahinniken dat deze oud-leerling een zeer bijzondere rekengave had. De meest gecompliceerde wiskundige formules kon hij in enkele seconden berekenen en als je je geboortedatum zei kon hij meteen zeggen op wat voor dag je geboren was. Ook had hij een fabuleus fotografisch geheugen. Toen hij ooit in een platenzaak werkte wist hij alle elpees feilloos te vinden. Ondanks deze gave was er geen grootse studieloopbaan voor hem weggelegd. Want leerstof die hem niet interesseerde smeet hij altijd in een hoek met de metalige mededeling ,,Dat kan ik niet!"
Kort na deze eerste ontmoeting dwaalde het rekenwonder weer op het schoolplein rond. De leraar Frans riep mij bij zich en vroeg mij om aan het rekenwonder mijn geboortedatum te vertellen.
,,27 september 1969" sprak ik.
,,Dat was op een zaterdag!" riposteerde hij onmiddellijk. Prompt stonden er tientallen schoolkinderen om hem heen die hem zijn geboortedatum vertelden. En hij berekende de bijbehorende dag telkens weer moeiteloos.
Hij onderging al die aandacht toen al met die gelukzalige glimlach waar hij nu nog steeds mee rondloopt. Logisch. Hij weet dat er altijd weer een moment komt waarop hij de mensheid met een demonstratie van zijn gave mag verbazen.