LEPELAERS

Zelfs op een dunbevolkt terras met overwegend ouder publiek zijn je bezittingen niet veilig, zo ondervond ik onlangs.
Omdat afgelopen week de hitte op mijn werkkamer niet te harden was, had ik een terras buiten het centrum opgezocht om in alle rust te kunnen schrijven. Na een vruchtbare sessie ging ik even naar de WC. Ik legde mijn in een lederen map gestoken schrijfblok en mijn die dag bemachtigde exemplaar van het boek ´Het gevoel dat je hier thuis hoort´ duidelijk zichtbaar op tafel, opdat niemand deze in zou pikken.
Na mijn blaaslediging bleek mijn tafel wel degelijk ingepikt door een ouder echtpaar. Ze hadden mijn leren map voor een menukaart aangezien. ,,Maar toen ik ‘m inkeek zag ik dat er iets niet goed was" aldus de man. En mijn boek wilden ze net als gevonden voorwerp aangeven.
Tja, zo kan een mens alles rechtvaardigen.
In afwachting van de rekening schoof ik maar even aan.
De man had tijdens mijn toiletverblijf met veel belangstelling het boek bekeken, want hij was zeer geïnteresseerd in Tilburgse historie. Bij het doorbladeren van het boekwerk over de Trouwlaan, Zeeheldenbuurt en Uitvindersbuurt was hem ineens gaan dagen dat hij zelf ook ooit een historisch boek over Tilburg in zijn bezit had gehad.
,,Van Lepelaers, die autohandelaar. Kent u die?"
Ik vroeg of hij het boek over het circus van Jan Pigge bedoelde. Hij wist het niet meer.
,,Lepelaers had het zelf niet geschreven, hij had het uitgebracht. Maar ik vond het nogal vreemd geschreven."
,,U hebt het dus weggedaan?" vroeg ik.
,,Dat vermoed ik, ja. Het was erg vreemd geschreven…"
De vage herinnering aan een afgedankt boek was voor het echtpaar weer een bruggetje om terug te keren naar de Tilburgse historie, want, zo sloegen zij een tweede bruggetje naar hun levensgeschiedenis, ze woonden hier alweer vijfenveertig jaar. Tilburg was echt hun stad geworden. Oorspronkelijk kwamen ze uit Harderwijk.
,,Die gemoedelijkheid die je in Harderwijk hebt vind je in Tilburg ook terug. Dat was voor ons een reden om naar hier te gaan destijds."
De dominee had hel en verdoemenis gepredikt omdat ze naar dat donkere katholieke Zuiden verhuisden. Maar ze hadden zich er niks van aangetrokken.
De rekening kwam en ik rondde de conversatie af.
Thuis keek ik mijn boekenkast er eens op na en ik stuitte op het ‘Folklore-boek van de Brabantse Kermissen in de Geschiedenis van Circus Pigge’, geschreven door Willem van Mook en uitgegeven door Hub. A. Lepelaers. Hoogstwaarschijnlijk was dit het vreemd geschreven boek waar de man het over had.
Zo had een boek op een terrastafel geleid tot een toevallige ontmoeting en een vage herinnering aan een geruimd boek, dat mij er weer aan herinnerde dat ik het betreffende boek in huis had. Boeken maken veel los bij mensen. Zelfs als ze geruimd worden of al jaren ongelezen in een kast staan.