Officieel kun je de De Luxe-versies van bepaalde online games gratis een uur lang proberen. Officieel, ja, officieel…
De afgelopen weken heb ik alles bij elkaar een uur of zes Cake Mania De Luxe gespeeld. Niet dat ik ‘m gekocht heb. Ik ben daar gek. Maar met een beetje googelen kun je de gratis probeerversie behoorlijk vaak spelen. Als je bij Zylom je proefuurtje al volgemaakt hebt kan het nog eens bij realarcade en als je strippenkaart daar weer vol is kun je het nog eens bij orange doen. En ook menige buitenlandstalige site stelt je in de gelegenheid om nog eens een uur lang voor niks die bovenaardse bakkerij met die 48 levels te runnen.
Cake mania is op een grappige manier stompzinnig of op een stompzinnige manier grappig. Wat voor een online computerspel een gunstig waardeoordeel is. In Cake Mania ben je een meisje dat iets weg heeft van de Sneeuwwitje van Walt Disney. Je hebt de banketbakkerij van je grootouders overgenomen en je probeert deze bakkerij, die weggedrukt is door een of andere patserige winkelketen van een neo-imperialistische projectontwikkelaar, weer terug in de running te brengen. Bij voldoende omzet kun je attributen kopen die serviceverbeterend en omzetverhogend kunnen werken. Zoals snel bakkende ovens, magnetronnetjes die cakejes maken die je je ongeduldig wordende klanten dan gratis kunt serveren, kaarsjes, roosjes, marsepeinen oma’s en marsepeinen bruidspaartjes om je taarten mee te pimpen enzovoorts.
Cake Mania gaat door waar het aanverwante Delicious ophoudt. Want het twee weken eerder besproken Delicious bleef steken in stereotypen als licht ontvlambare hanggroepjongeren en zeer ongeduldige yuppenmeisjes. Het op hetzelfde principe gebaseerde Diner Dash is van hetzelfde laken een pak. Alleen zijn de ongeduldige meisjes hier nog talrijker en neemt het meisejsgehalte onder de klandizie toe wanneer de moeilijkheidsgraad van het spelletje toeneemt. Want als je het lastig wilt maken moet je blijkbaar veel vrouwelijke klanten in de strijd gooien. Bovendien is er op de meisjes in Diner Dash nog een variant gemaakt: de nog ongeduldiger en nog lichter ontvlambare zakenvrouw. Deze heetgebakerde dames zijn allemaal negerinnen. Tja. Voorts komen er in de De Luxeversie van Diner Dash ook nog gezinnen voorbij met constant jengelende baby’s die ook nog eens regelmatig de vloer bevuilen met hun geknoei. En jij de boel maar opdweilen.
Maar Cake Mania ontstijgt aan de indoctrinerende quasi-geëngageerde invalshoek van Delicious en Diner Dash. In Cake Mania komen kerstmannen (in zomer èn winter), Cupido’s, paashazen en Dracula’s langs. Ook ongeduldige yuppen (zowel mannen als vrouwen) en opvliegerige jongeren (die echter met een simpel cartoontje op de tv in de zaak alweer een hele tijd zoet zijn), maar het verzinkt allemaal in de gekkigheid. Verslavend werkende gekkigheid. Die je via allerlei kanalen gratis kunt blijven downloaden. Het geeft een beetje het gevoel dat je had toen Canal+ nog Filmnet of zoiets heette. Daarbij kon je ook af en toe hele en halve programma’s zonder decoder zien. Die dan ook ineens weggedraaid werden. Algauw leerde je dat ze dat expres deden om je lekker te maken. Want een film werd ineens afgebroken als ie spannend werd.
Ik begin zo’n vermoeden te krijgen dat ze zoiets met die Free Trial versies ook doen. Op tal van sites kun je ‘m gratis proberen totdat je ‘m uiteindelijk toch maar koopt. Al die websites hebben dat met elkaar afgesproken. Of het is een en dezelfde firma die achter al die verschillende gamesites zit. Zoals al die wasmiddelen die uit dezelfde fabriek komen.
En de websurfer denkt slim te zijn. "Ha, van mij geen 19,90! Ik ga het nog eens downloaden bij een obscure Spaanse site die weer van een andere provider is!" Maar intussen heeft de verslaving zich al postgevat. En als alle sites met hun Free Trial Versions afgewerkt zijn zal de websurfer toch zwichten.
Mijn vermoeden hieromtrent werd bevestigd toen ik onlangs drie uur lang een Free Trialversie van Cake Mania mocht spelen. En het is dat al mijn levens op waren, anders had ik nou nog virtuele taarten staan bakken. Ze hebben gewoon mijn provider herkend en me een keer gewoon door laten spelen. Om me eraan te laten ruiken hoe leuk het wel niet is om langer dan een uur door te mogen gaan. Ze hebben me al bijna.