Soms wordt een mens moedeloos van het websurfen. Vooral wanneer ie op sites verzeild raakt waar van alles te koop aangeboden wordt dat ie nog niet heeft, maar dat wel in zijn collectie thuishoort.
Zo kwam ik gisterenavond via het nostalgische TV Timewarp op het Britse sendit.com terecht. Op deze bol.comachtige site stuitte ik, waarschijnlijk door mijn comedyradar geleid, algauw op de DVD Hancock´s Half Hour Volume 4.
Vooral die 4 was uitermate deprimerend. Ik was er al zo trots op dat ik Volume 1 in mijn bezit had. En van Volume 2 wist ik wel af, maar ik dacht dat ik nog wel de tijd had. Een keertje aanschaffen als het zo eens uit kwam, niks overhaasten, kwam wel goed. Nu loop ik dus al drie delen achter. En er staat een DVD op stapel getiteld ‘Tony Hancock Double Bill’. Met daarachter tussen haakjes de vermelding ‘Comedy Icons’. Wat impliceert dat het een serie betreft. Een serie over comedyiconen. Britse comedyiconen waarschijnlijk. Een gebed zonder end. Maar je wilt ook niet meer met dat gebed stoppen als je er eenmaal aan begonnen bent.
Maar daar wil ik nog niet eens aan denken. Ik loop al drie Hancocks achter. En vorige week stond ik ook al met ‘At last the 1948-show’ in mijn handen. Ook weer 20 Euro. Net als die andere voorloper van Monty Python die ze nou vrijgegeven hebben. De DVD-markt is volkomen losgeslagen. Er komt teveel moois vrij voor mensen met een beetje smaak en een beetje brede interesse.
En ik heb het dan nog driedubbel. Met boeken, CD’s èn DVD’s. Al was mijn budget onbeperkt, dan nog kon ik maar een fractie kopen van wat ik zoal wilde. Want het kan gewoon niet, al dat fraais aanschaffen. Je komt er nooit, nooit, maar dan ook nooit aan toe om het allemaal tot je te nemen. Althans niet op de wijze die het product recht doet. En je wilt ook geen kluizenaar worden, zo’n enge freak die je op internetforums wel eens ziet. Zo een die jubelt dat de regio 1-versie van de Man van zesmiljoen zojuist binnen gekomen is bij ‘m.
Ik moet mijzelf voor onbepaalde tijd een bol.com, sendit.com, eBay en amazonverbod opleggen. En tevreden zijn met wat ik heb. Voor een tijdje. Voor even die gedachte dat ik drie Hancocks en wat al niet meer achterloop uit mijn hoofd bannen. Gewoon de dingen die ik in huis heb eens een voor een bekijken. Te beginnen met de Ken Loach Collection. Volkomen op de gok gekochte verzamelbox met vijf films waar ik zeer benieuwd naar ben. Ik zal trachten mij te concentreren op de voorpret die ik, ondanks de hiaten in mijn collectie, wel degelijk voel. Puur richten op de inhoud van de box. En maar even net doen of ik dat ‘Volume 1’ op de verpakking niet zie.