Het was zondagmiddag, half drie. Buiten was het snikheet. Pint zat in zijn korte broek aan de keukentafel wat te klooien met zijn playmobiel. Af te wachten eigenlijk. Want om drie uur begon de wedstrijd!
‘Zit je je te vervelen?’ vroeg zijn moeder terwijl ze de servieskast openmaakte en er drie gebaksbordjes uit pakte.
Pint keek op. ‘Nee. Hoezo.’
‘Dat dacht ik,’ zei ze, terwijl ze de koelkast open deed en een kleine witte doos te voorschijn haalde. ‘Maar als het zo is dan heb ik wel een plannetje.’
‘Een plannetje? Nu?’ Pint snapte er niks van. ‘Wat dan?’
‘Je kamer opruimen.’
Pint verslikte zich haast. ‘Ja, doei,’ riep hij verontwaardigd.
‘Wat nou ‘ja, doei’? Je wou toch hopelijk niet beweren dat dat niet heel hard nodig is?’
‘Jawel, maar niet nú,’ riep Pint. ‘Zometeen begint het voetbal!’
‘Voetbal?’zei zijn moeder verbaasd. ‘Wat voor voetbal?’
Ze trok de bestekla open en pakte er drie gebaksvorkjes uit.
‘Het WK.’ Bijna zei Pint er ‘sufkop’ achteraan, maar dat woord slikte hij net op tijd in. Maar zeg nou zelf, hoe kon iemand dát nou niet weten?
‘Het wat?’vroeg zijn moeder.
‘Het WeeKaa-haa,’ zei Pint. ‘Het wereldkampioenschap voetbal. Nederland speelt. Oranje, weet je wel?’
‘O, oranje,’zei zijn moeder. ‘Die ken ik natuurlijk wel. Is het iets belangrijks?’
Nu stikte Pint zowat. Is het iets belangrijks? Wat een vraag! ‘Alleen maar het belangrijkste wat er is,’ riep hij.
Zijn moeder trok haar wenkbrauwen op. ‘Het belangrijkste wat er is?’
‘Van sport dan.’
‘O. Tja, dan moet die kamer maar wachten.’
‘Dat dacht ik toch ook,’zei Pint. ‘En papa wil ook naar het voetbal kijken, dus…’
‘Wil papa het voetballen zien?’
‘Iederéén wil het voetballen zien,’zei Pint.
‘Nou, als dat zo is dan heb ik geen keus, hè?’ Ze maakte de witte doos open en liet zien wat er in zat. Drie chocoladebollen.
‘Speciaal voor bij de wedstrijd,’grinnikte ze. ‘Ga jij papa roepen dat het zo begint?’
‘Je wist het best,’zei Pint nijdig. Maar hij was eerder kwaad op zichzelf dan op zijn moeder, omdat hij er toch weer met twee grote voeten was ingestonken. En dat terwijl hij zich nog zo had voorgenomen dat hij zich noooooit meer zou laten stangen door zijn moeder. Nee. Dit was echt de allerlaatste keer geweest.