Geplaatst

Bhagwanjurk

Ze is al dermate lang niet meer bij De Slegte gesignaleerd, dat we genoeglijk aan mogen nemen dat het Bhagwanjurkmeisje er niet meer werkt.

Het Bhagwanjurkmeisje was het soort winkelmeisje dat je als koper bijbleef. Waar HEMA- of Etoskassières vaak net zo uniform als hun kleding zijn, was het Bhagwanjurkmeisje een paradijsvogel. Haar zwierige tentachtige gewaden waren dikwijls net zo oranje als de kleur van heur met vele spelden opgestoken haar (met standaard een staartje op het achterhoofd). Zij combineerde haar oranje kleding vaak met oranje sportschoenen. Beroemd was ook haar combinatie van stars and stripes bovenkleding met dito gekleurde gympen. In de zomermaanden droeg zij een strooien zonnehoedje.
En ze maakte grapjes. Kleine grapjes over het wisselgeld met een licht Amsterdams accent. Soms gaf ze er een kwieke knipoog achteraan. Deze onderonsjes duurden echter nooit langer dan de transactie. Ik heb het ooit bestaan om na de afrekening nog een zinnetje te zeggen. Ze staarde volkomen verdwaasd in het rond, op zoek naar de herkomst van dat kennelijk voor haar bestemde geneuzel.
Kennelijk ging ze uit principe geen banden met de klanten aan.
Ik bespeurde derhalve geen enkele herkenning bij haar toen ik d’r onlangs bij de Free Record Shop aantrof. Het was bijna surrealistisch om haar in deze omgeving te treffen. Ze bestudeerde een ramsjDVD van Lord of the Rings. Ze leek me inderdaad wel een fantasytype. Ze liep er een keer mee de winkel door, aarzelde even bij de kassa en legde hem toch weer terug. Ze vroeg de winkelbediende iets. Deze verwees haar naar een bak met Cd-singles. Ze rommelde wat bij de R, viste er een Cdtje van Racoon uit en bekeek die even. Maar die was het toch ook niet. Haar G.S.M. ging af. Ze nam op en noemde haar naam die net buiten mijn gehoor lag. Na een paar zinnen verbrak ze de verbinding en verliet ze de winkel.
Even had ik bijna een inkijkje gehad in het persoonlijke leven van het Bhagwanjurkmeisje. Maar het was allemaal net niet duidelijk genoeg. Als een onaangetaste mythe verdween ze uit mijn zicht. Gelukkig maar.