Onlangs lanceerde de wethouder van ruimtelijke ordening Tilburg, mevrouw Els Aarts, het lintenplan. De aanleiding was het sprankelende debat over de Korvelseweg tijdens de slotmanifestatie ‘Open straat’. De Stichting Straat stelde een maand lang de Korvelseweg als een van de oudste straten van Tilburg in het centrum van de belangstelling.
Dat alles op initiatief van de architectuurdocumentalist uit vrije wil, Berry van Oudheusden. Zo waren er spannende en hilarische ontdekkingstochten langs achterkanten en voorkanten van deze markante stadsstraat met zijn weldadige dorpse trekken. Onderweg verpozen bij de J.H.J. van Melis Mobiele Pleisterplaats. Genieten van het spel van Wiersma & Smeets en Ton de Gouw bij St. Anna. De oren laten strelen door de Tilburgse koren in de kapel van de Kapucijnen en stemmen van de straat beluisteren bij de legendarische minicaravan van Van Melis Caravanning. Kortom, een feestelijke dag.
Bewoners, winkeliers en bedrijven van deze levensader en ambtenarij en bestuur van Tilburg, reageerden zo enthousiast tijdens het debat dat ze spontaan het vizier richtten op de schoonheid van de stad als geheel. In de verte zag ieder na de woorden van de bewoners Jan en Peerke het toekomstbeeld van de monumentale linten van de stad oprijzen, ontdaan van ongerechtigheden en vervuld van de wil om van de stad een stad te maken die maar op één stad lijkt, namelijk ons aller Tilburg. Nu eens even geen steelse blikken naar het middeleeuwse stadsbeeld van Breda of ’s-Hertogenbosch, maar onverdeeld de aandacht uit laten gaan naar de jonge moderne stad die Tilburg is. Met zijn netwerkachtige structuur een model voor de toekomst. Ónze toekomst.
De laatste maand ben ik trouwens louter overvallen door weldadigheden. Zo was ik met velen te gast bij Hans de Wilde, de drijvende kracht achter de modelwijk van Tilburg, Witbrant-oost, die aansluit op de landgoederenzone langs de Oude Bredaseweg. Bij deze gelegenheid werd de BNA architectuurprijs uitgereikt voor de invulling van de vrije kavels – “Droomhuizen op droomlocaties”, zo sprak Hans Janssen, wethouder van economische zaken, voorafgaand aan de juryrapportage. De juryvoorzitter, mevrouw Els Aarts, maakte de vier prijswinnende ontwerpen bekend.
Wie de moeite doet om Witbrant-oost een bezoek te brengen, zal aangenaam verrast zijn door de stedenbouwkundige en architectonische kwaliteit die zich aandient. Daarin herken je de hand van Jacq. de Brouwer. Wat ook opvalt, is de zorg die men besteedt aan de inrichting van de openbare ruimte en de wens die er bij de bewoners leeft om op het vlak van de kunst in de openbare ruimte een kwaliteitsbijdrage te leveren. Aan de spoorzone van deze wijk moet nog begonnen worden en bij wijze van signalement en signatuur verschijnen er binnenkort twee elegante woontorens, die als tweelingbaken de identiteit van de entree van deze wijk articuleren. Ze zijn gevormd naar analogie van het meesterwerk ‘de zwarte madonna’s’ aan de Ringbaan Zuid.
Langs een van de aansprekende linten, de Bisschop Zwijssenstraat, vond nóg een feestelijke gebeurtenis plaats. Het betrof de officiële opening van het kunstcluster van Fontys Hogescholen. Een manifest van de architectuur van Jo Coenen en nieuw artistiek elan van de daar verzamelde kunstvakopleidingen. Na de restauratie van de witte villa, zal de sluitsteen van deze verzameling van kunstenaars in opleiding gevormd worden door de Fontys Academie voor Architectuur en Stedenbouw. Een cultureel visitekaartje van Europese allure waar de stedelijke ambities van de stad als brandpunt van culturele productie wel bij vaart.
Slechts één ellendig voorval kon mijn euforie over Tilburg verstoren. Het onheil kwam van buiten. De media stonden opeens bol van de tragische dood van een beschermd vogeltje. Geveld door een luchtbuks omwille van het dominospel. Het hele land kwam in beroering. Er zijn altijd mensen die God willen helpen. Ik had zojuist het wintervogelhuisje voor huismus en ander ‘gevogelte’ weer opgehangen op de binnenplaats. Op het bordje staat: Z.T.K.S.R.I.P. (Zonnig Tilburg Komt Sereen Rustig In Positie).
Reacties
Eén reactie op “Lintenplan”
Beste Jan,
als reactie op wat je noemt "een ellendig voorval " :
wat mij betreft is dit arme musje als martelaar gestorven. Heel Nederland is zich er nu van bewust dat het grauwe vogeltje wat zich vroeger met massa's in de ligusterhaag bevond nu tot de beschermde diersoorten is gaan horen. Alleen in Goirle al zullen mensen extra zorgzaam zijn voor deze unieke vogeltjes. Als ik iets vergelijkbaarst op nationale schaal voor de architectuur zou kunnen betekenen – mag men op dominoday ook 1x met een luchtbuks op mij schieten. 2x als ook de ligusterhagen terugkomen.
Met vriendelijke groet
Jacq. de Brouwer
Architect BNA