Geplaatst

Vergeefs

Zijn eerste contactpoging was spaak gelopen. ,,Dè komt omdè-t-er Limburgers in de trein zitte” had hij tegen het even Tilburgse echtpaar op het belendende bankje gezegd toen de trein vertraagde. Snapten ze niet. Voorzover het te snappen viel.Lurkend aan zijn blik Euroshopper Premium Lager overpeinsde de dikke morsige man een nieuwe toenaderingspoging. Toen de vrouw in hoge nood een bezette WC trof, leefde hij weer op. Hij ging op de WC-deur bonzen en riep ,,Contrôle! Uw kaartje alstublieft!” Vóórdat de passagier naar buiten kwam was hij teruggerend . Daar kon het echtpaar wel om lachen. Toch verplaatste het stel de conversatie naar mij, hun overbuurman. Die door de morsige man gelukkig niet herkend werd. Toen ik vertelde dat ik naar Utrecht ging, zag hij zijn kans weer schoon met een opsomming van Utrechtse stations. ,,Ze kunne jou gerust un bóntje bij ut spoor geve!” sprak de vrouw als een schooljuf die een kind met een plaatje beloonde. ,,Kunde hil d’n dag meej de trèèn mee. Wè wilde nog meer?” ,,Un goei vrouw!” riposteerde de morsige man. ,,Hebbe gullie gin dochter van un jaor of vèèfentwintig over?” Nee, die hadden ze niet. Toen was z’n trukendoos leeg. Bij mij ging hij –jaren eerder- harder op zijn doel af toen hij mij op het station aansprak. Of hij mij van Tribunaal of Extase kende. Of toch van de Korvelseweg? ,,Ge wit wel waor, hè. Daor gao ik aatij seksfilms kèèke en dan kan ik in zôn cabine meej mèn sôort meense buurte. Want ik zèè zelf biseksueel, dè meude gerust wete. En gij? Zèède gij homo, hetero of bi? Wie van de drie ist? Aanders reis ik subiet wel un stukske meej oe mee dèk oe is ötheur. Hoezôo schiet ik daor niks mee op? Dè dènk!” Zo dramde hij door tot goddank mijn trein kwam. Nu, in een druk bevolkte trein, golden andere strategieën. Het stel, in tegenstelling tot mij niet door voorkennis gehinderd, kon uiteraard niet horen wat ik tussen de regels door hoorde. Maar hij hengelde naar hetzelfde als bij mij destijds. En nog steeds even vergeefs.