Ik herkende hem. Meteen. Godverdomme. Die motoriek. Die grimassen. Die charmante kaalheid. De tweede dag. Le deuxième jour. Camping de la Nublière. Doussard. Au fil de l’eau. Lac d’Annecy. Tussen de Unterschmutz. Godverdomme. Die motoriek. Die grimassen. Die kaalheid. Die charmánte kaalheid. Zou het. Zou het niet. Erop af! En snel een beetje. Zoals het hoort. Als je iets wilt weten. En. Hij was het! Godverdegotverdomme! En meteen die klik. Logisch ook. De droefheid. De ultieme droefheid. Verpakt. Zorgvuldig verpakt. Uitermate zorgvuldig verpakt. In vrolijkheid. Aanstekelijke vrolijkheid. En. Onze voorliefde. Onze gedeelde voorliefde. Voor magere haveloze kinderen. Met opgezwollen buiken. En vuile kleine handen. Die vragen. Om een aalmoes. Dus. Mijn vakantie. Bij voorbaat geslaagd. Bien. Très bien. La la laaa laaa. La la la laaaaa.
Ik hoor U denken. Een treffende karakterisering. Raak. Helemaal raak. Ik herkende hem direct. Maar. Die man is al lang dood. Hij belazert de boel! Hij belazert de boel! Rustig maar. Rustig maar. Ik heb het over zijn kleinzoon. Appels. Bomen. Druppels. Water. Valt het kwartje. Vraagteken. En. Valt het kwartje. Uitroepteken. Want. Had U zelf kunnen bedenken. Sterker nog. Had U zelf móeten bedenken. Ik overschat Mijn Publiek. Eens te meer. Kaf. Koren. Appels. Peren. Moeilijk. Moeilijk. Unterschmutz. Overal. Niet aan te ontkomen. Helaas. Helaas. Is niet anders. Ik zal Mijn Lot dragen. Met tegenzin. Dat wel. Gezonde tegenzin. Ongezonde tegenzin. Het wisselt. Geneukt. Niet geneukt. Dat soort dingen.
Dus. Zelfde motoriek. Zelfde grimassen. Zelfde charmante kaalheid. Sprekend. Luisterend. Ik. Hij. Ik. Hij. Hij. Ik. Hij. Hij. Hij. Ik. Hij. Ik. Ik. Hij. Ik. Ik. IK. Ik. Ik. Hij. hij. Hij. Ik. Hij. Hij. Et cetera. U begrijpt de strekking. Boeiende gesprekken. Over Herman Hesse. Over Daniel Johnston. Over Poer. Van Bandirah. Had ik meegenomen. “Abraxas! Net als opa.” Haakjes openen. Uitleg volgt. Haakjes sluiten. Over de Franse komieken. Bourvil. Coluche. Fernandel. Over opa. Vooral over opa. Boeiende gesprekken. Tussen twee vrijgezellen. Twee aantrekkelijke vrijgezellen. Twee aantrekkelijke intelligente vrijgezellen. Twee aantrekkelijke intelligente rijke vrijgezellen. Dus. Ook. Parapenten. Canyoningen. Zeilen. Duiken. Dvd’s van opa kopen. Bij de Fnac. In Annecy. Golfen. Raften. Om maar wat te noemen. En dus. Vooral. Boeiende gesprekken. Uitermate boeiende gesprekken. Zoals ik al zei. Zoals ik al schreef. Het is maar hoe je het bekijkt. Het is maar hoe je het beleeft. Over opa. Zijn leven. Zijn werk.
Een groot komiek. Zo kennen we hem. Een groot existentialist. Zo kennen we hem niet. Of. Althans. Ik niet. Corrigeer. Zo ken-de ik hem niet. Nu wel dus. U zo dadelijk ook. Want. Ik vertel er over. Ik schrijf er over. Het is maar hoe je het bekijkt. Dus. Een existentialist. Een wáre existentialist. Luister maar. Lees maar. Het is maar hoe je het beleeft. Zíjn woorden. Opgetekend. Uit de mond. Van zijn kleinzoon. “De god die wij vereren, vertegenwoordigt slechts een willekeurige afsplitste helft van de wereld – de officiële, de lichte wereld. We zouden de hele wereld moeten kunnen vereren. Daarom zouden we een god moeten hebben die ook duivel was. Abraxas. Naast een godsdienst zouden we een duivelsdienst moeten hebben.” Met de nadruk op willekeurig. Volgens de kleinzoon. Ook niet gespeend. Oh nee. Zeker niet gespeend. Van een filosofische honger.
Een duivelsdienst. Prachtig. Prachtig. En het volgende aforisme. Ook niet te versmaden. Jawel mijn frans is uitmuntend. Fantastique. Excellente. Divine. “Het is een groot verschil of je alleen maar de wereld in je binnenste draagt en of je dat ook weet! Een krankzinnige kan gedachten uiten die aan Plato herinneren. Zwakke afspiegelingen van de grot. Stuk voor stuk.” En dat alles. Met dezelfde retoriek. Als opa. Tranen. Toen. Nu. Straks. Mijn filmidool. Een existentialist! En. Vertel het niet verder. Een ritssluiting-fetisjist! De facto én de jure. Louis de Funès. Een ritssluiting-fetisjist! Een diehard ritssluiting-fetisjist! Tranen. Toen. Nu. Straks. Rustig. Rustig. Ik leg het uit. Met een anekdote. Die alles verklaart. Une petite histoire de famille. Voor U. Voor de pleitbezorgers. Van de duivelsdienst. Van Abraxas. Confidentièle. Uiteraard. Dus. Oortjes open. Mondje toe.
Vroege jaren veertig. Louis de Funès. Op bezoek. Bij zijn moeder. Eindelijk alleen. Touw. Bed. Naakt. Vastbinden. Benen. Armen. Hoofd. Schaar. Knip. Knip. Scheermes. Krrr. Krrr. Kut kaal. Nee. Nee. Geen seksuele driften. Geen freudiaanse ondertoon. Zuiver neurotisch. Zuiver ritssluiting-fetisjisme. Dus. Touwen aantrekken. Benen uit elkaar. Sorry. Wel freudiaanse ondertoon. Bij moeder. Want. Nat. Bijzonder nat. Bijzonder confronterend. Voor Louis. En lastig. Dus. Doekje tussen lippen. Absorberend doekje. Lippen droog. En beetje rechtopstaand. Niet flapperend. Maar. Uit elkaar. Goed bereikbaar. Uitermate geschikt. Voor een ritssluiting-fetisjist. Dus. Eén. Twee. Drie. Actie!
De bekende snelle motoriek. Hap. Hap. Hap. Met zijn scherpe voortanden. Auw. Auw. Auw. Hoekjes uit de schaamlippen. Hap. Hap. Hap. Auw. Auw. Auw. Klaar! Maatwerk. Ze sluiten. Naadloos. De lippen. Als een ritssluiting. Fraai werk. Louis trots. Moeder kwaad. Maar niet lang. Want functioneel. Want incontinent. Kortom. Iedereen blij. Kortom. Een mooie anekdote. Op de camping. Op het strand. Tussen de Unterschmutz. Worstelend. Met de Da Vinci Code. En jengelende kinderen. Lac d’Annecy. Het blauwe meer. Het drijvende vlot. Het onbereikbare drijvende vlot…