De E.du Perronprijs 2011 gaat op dinsdagavond 31 mei naar de biografie van Anton de Kom. Het boek werd geschreven door schrijversduo Alice Boots en Rob Woortman. Dit jaar wordt deze cultuurprijs de eenentwintigste keer uitgereikt. In aansluiting op De Kom als Surinaamse icoon, is de Zuid-Afrikaanse dichteres Antjie Krog uitgenodigd om de eerste E.du Perronlezing te komen geven.
Anton de Kom was een Surinaamse Nederlandse schrijver en activist met twee levens. In zijn eerste leven werd hij speelbal van de ideologische tegenstellingen in de jaren voor de Tweede Wereldoorlog. Hij stelde onder andere slavernij en de invloed daarvan op Suriname ter discussie. Hij schreef in de oorlog voor verzetskranten en werd in Den Haag opgepakt. Kort voor het einde van de oorlog stierf hij in een Duits concentratiekamp.
Met zijn tweede leven werd hij als het ware uit de dood opgewekt en kreeg hij een iconische status toebedeeld door de Surinaamse bevolking. In Paramaribo staat bijvoorbeeld een Anton de Kom Universiteit.
In de Oost-Kaapse stad Port Elizabeth staat de Nelson Mandela Metropolitan Universiteit. De iconische status van Mandela is een feit, niet alleen in Zuid-Afrika, maar wereldwijd. De lezing van Krog gaat over een editie van Suske en Wiske, Kaapse kaalkoppen. Ze kiest voor dit stripverhaal van Marc Verhaegen om het algemene discours van tolerantie, vergiffenis en verzoening als gedachtegoed van Mandela te verduidelijken.
Suske en Wiske reizen naar Zuid-Afrika om foute dingen recht te gaan zetten. Het lukt hen maar ten dele. Ze concluderen gemakshalve dat tolerantie niet mogelijk is. Mandela wordt als icoon gepresenteerd die het onmogelijke kon. Met die typering is een alibi voorhanden om hem niet na te hoeven volgen, zo beweert Krog.